Moduł "Tradycja i Nowoczesność" - filologia polska od cyklu 2024 - stacjonarne 2-go stopnia (grupa przedmiotów zdefiniowana przez Wydział Polonistyki)

• Konwersatorium - 30 godzin

Konwersatorium służy pogłębieniu wiedzy dotyczącej frazeologii. Poruszone tematy pozwolą na analizę różnych koncepcji frazeologii, omówienie źródeł leksykograficznych prezentujących zasoby frazeologiczne, analizę materiału wywodzącego się z różnych baz danych pod kątem pochodzenia jednostek frazeologicznych, ich funkcji i wykorzystania w przekazach medialnych.

• Konwersatorium - 30 godzin

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcia będą dotyczyły historii języka polskiego: zmian zachodzących w przeszłości i ich rezultatów we współczesnej polszczyźnie.

• Konwersatorium - 30 godzin

Konwersatorium stanowi szansę praktycznego zastosowania przez studentów wiedzy z zakresu teorii literatury i płci kulturowej. Nie mniejsze znaczenie będzie mieć odtwarzanie założeń filozoficznych i estetycznych epoki oraz opis poetyk, jakie złożyły się na romantyczny wizerunek kobiety. Wszystkie te dążenia kumulować będzie cel poznania złożoności historycznego miejsca kobiety w epoce Mickiewicza tudzież artystycznych form przejawiania się kobiety jako bohatera literackiego.

• Konwersatorium - 30 godzin

Na konwersatorium zapraszam osoby chcące pogłębić swą wiedzę z historii dramatu i teatru czasów Wielkiej Reformy Teatru w Europie (francuskiego, skandynawskiego, niemieckiego, włoskiego, rosyjskiego, polskiego). Konwersatorium ma na celu zaprezentowanie genezy Wielkiej Reformy Teatru (obserwacja otaczającej rzeczywistości, powrót do źródeł antycznych i średniowiecznych), śledzenie narodzin i ewolucji myślenia o teatrze jako autonomicznej dziedzinie sztuki, pokazanie ewolucji treści i form dramatycznych od końca wieku XIX i początków XX w. najpierw pod kątem teatru naturalistycznego, a następnie symbolicznego, poetyckiego; narodziny nowych gatunków takich jak dramat naturalistyczny (różne jego warianty), jak i przekształcenie dawnych, tradycyjnych gatunków takich jak: tragedia, komedia, dramat liturgiczny, misterium itp., przybliżenie sylwetek wybitnych ludzie teatru, modeli teatrów eksperymentalnych, podjęcie wspólnej lektury-interpretacji wybranych utworów dramatycznych.

• Ćwiczenia - 30 godzin

• Ćwiczenia - 30 godzin

Zajęcia służyć mają głębokiej i wszechstronnej problematyzacji procesów historycznoliterackich zachodzących w omawianym okresie, sprzyjać wyeksponowaniu zasadniczych przemian w liryce, epice i dramacie oraz nawiązaniu twórczego dialogu z tradycją.

Przedmiotem zainteresowania będą również problemy ewolucji idei oraz motywów literackich.

Zajęcia mają ułatwiać nie tylko zrozumienie, porządkowanie i syntetyzowanie literatury omawianego okresu, lecz także pobudzać do refleksji, która sytuuje na pograniczu literaturoznawstwa, antropologii i filozofii, wskazywać obszary problemowe domagające się nowych rozstrzygnięć oraz przygotować studentów do samodzielnego pogłębiania wiedzy w tym zakresie.

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcia poświęcone będą dramatom europejskim powstałym w okresie międzywojennym – czasie intensywnych przemian społecznych, politycznych i estetycznych. Naszym celem będzie otwarcie nowych horyzontów czytania literatury dramatycznej, w tym również polskiej, poprzez umiejscowienie jej w szerokim kontekście awangardowych i eksperymentalnych nurtów scenicznych rozwijających się w Europie po I wojnie światowej.

• Konwersatorium - 30 godzin

Na konwersatorium zapraszam studentów zainteresowanych wzajemnymi oddziaływaniami języka polskiego i języków Żydów polskich (jidysz i hebrajskiego), a także, szerzej, wzajemnymi wpływami kultury polskiej i żydowskiej.

Czym będziemy się zajmować?

• Nauczymy się czytać w jidysz i po hebrajsku.

• Omówimy wpływ języków jidysz i hebrajskiego na polski, a także wpływ języka polskiego na jidysz i hebrajski.

• Zastanowimy się nad językowym obrazem Żydów w polszczyźnie i w wybranych tekstach kultury.

• Poszukamy wzajemnych wpływów kulturowych i językowych w imionach i nazwiskach noszonych przez Żydów, a także w polskich nazwach miejscowych.

Obszerniejszy plan znajduje się w części „Pełny opis”.

Szczególną uwagę poświęcimy tym zagadnieniom, które będą najbardziej interesujące dla uczestników zajęć.

• Konwersatorium - 30 godzin

Konwersatorium poświęcone będzie prozie okresu 1945-89, a więc odpowiadającej na wyzwania stwarzane przez skomplikowaną polską rzeczywistość powojenną z jej niepewnością i ograniczeniami, a także presją polityczną niepełnej suwerenności oraz związanej z tym cenzury. Konwersatorium rozważy tezę mówiącą o tym, że w prozie polskiej XX w. znalazły odzwierciedlenie kumulujące się kryzysy, które powodowały efekt wieloaspektowego tracenia znanego świata przez podmioty poddane doświadczeniu: 1. wojny i okupacji, 2. zmiany granic oraz ustroju polityczno-gospodarczego, 3. utraty sześciu milionów obywateli II RP (w tym ponad trzech milionów Żydów), 4. dyslokacji, przesiedleń w pewnych kontekstach zwanych repatriacją, 5. administracyjnego sterowania pamięcią zbiorową dotyczącą losu wschodnich województw II RP oraz wysiłku zbrojnego części formacji Podziemia (np. Armii Krajowej), 6. pauperyzacji społeczeństwa, rozpadu i tak słabych więzi społecznych, zasadniczych zmian w hierarchii społecznej...

• Konwersatorium - 30 godzin

Zajęcia są poświęcone analizie tematów, form gatunkowych oraz kompozycji tekstów nawiązujących w różny sposób do bizantyjskiej tradycji kulturowej. Ważnym aspektem konwersatorium jest dyskusja dotycząca relacji zachodzących między literaturą środkowo- i zachodnioeuropejską a utworami powstałymi w orbicie oddziaływań wschodnich wzorców osobowych, stylów pisarskich, gatunków literackich i środków obrazowania (motywy, symbole, toposy). Dyskusja obejmuje ponadto zagadnienia relacji między literaturą a malarstwem, a ściślej ikonopisarstwem (synteza i korespondencja sztuk). Analiza porównawcza literatury i twórczości plastycznej będzie prowadzona z wykorzystaniem wiedzy z zakresu komparatystyki interdyscyplinarnej, a konkretnie – teorii wzajemnej przekładalności słowa i obrazu: od formuł Simonidesa aż po poglądy semiologów (Barthes) czy ikonologów (Panofsky).