Język wypowiedzi medialnej

obowiązkowe

Przedmiot obejmuje podstawowe zagadnienia z zakresu teorii kultury języka i stylistyki, charakterystyki odmian stylowych (także gatunków dziennikarskich) i socjalnych współczesnej polszczyzny oraz jej tendencji rozwojowych. Zajęcia ćwiczeniowe są poświęcone kształceniu praktycznych umiejętności studentów w sprawnym posługiwaniu się językiem

Przedmiot obejmuje podstawowe zagadnienia z zakresu teorii kultury języka i stylistyki, charakterystyki odmian stylowych (także gatunków dziennikarskich) i socjalnych współczesnej polszczyzny oraz jej tendencji rozwojowych. Zajęcia ćwiczeniowe są poświęcone kształceniu praktycznych umiejętności studentów w sprawnym posługiwaniu się językiem. Do osiągnięcia tej sprawności służy wyrobienie nawyku oceny środków leksykalnych i gramatycznych ze względu na ich poprawność oraz funkcje pełnione w tekście. Głównym celem zajęć jest rozwijanie świadomości językowej studentów

Bańko M., Krajewska M., Słownik wyrazów kłopotliwych, Warszawa 1994.

Bartmińska I., Bartmiński J., Słownik wymowy i odmiany nazwisk obcych, Bielsko-Biała 1992.

Bąba S., Twardy orzech do zgryzienia, czyli o poprawności frazeologicznej, Poznań 1986.

Bąba S., Walczak B., Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Warszawa-Poznań 1992.

Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław 1992.

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2001.

Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999.

Grzenia J., Słownik nazw własnych, Warszawa 1998.

Język polski. Poradnik prof. Markowskiego, Warszawa

Język w mediach masowych, pod red. J. Bralczyka, K. Mosiołek-Kłosińskiej, Warszawa 2000.

Klebanowska B., Kochański M., Markowski A., O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa 1985 (i wyd. nast.).

Miodek J., Słownik ojczyzny-polszczyzny, Wrocław 2000.

Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, pod red. A. Markowskiego, Warszawa 1999 (zwłaszcza część: Hasła problemowe).

Nowy słownik ortograficzny PWN, pod red. E. Polańskiego (zwłaszcza część: Zasady pisowni i interpunkcji).

Podracki J., Słownik skrótów i skrótowców, Warszawa 1999.

Podracki J., Polszczyzna płata nam figle, Warszawa 1991.

Polszczyzna w komunikowaniu publicznym, red. W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska, Warszawa 1999.

Słownik gramatyki języka polskiego, pod red. W. Gruszczyńskiego, J. Bralczyka, Warszawa 2002.

Walczak B., Między snobizmem i modą a potrzebami języka, czyli o wyrazach obcego pochodzenia w polszczyźnie, Poznań 1987.

WIEDZA

Opanowanie wiadomości z zakresu kultury języka polskiego oraz nauki o języku, niezbędnych do oceny poprawności wypowiedzi.

UMIEJĘTNOŚCI

Rozwijanie świadomości językowej studentów. Umiejętność poprawnego formułowania wypowiedzi dziennikarskich w mowie i piśmie.

Egzamin. Obowiązkowa jest znajomość zagadnień poruszanych na wykładzie, a także informacji organizacyjnych na nim przekazywanych. Dotyczy to wykładów stacjonarnych, zdalnych i hybrydowych.

Nie.