Historia literatury polskiej po 1864 roku [3001-11A3LP]
Rok akademicki 2024/25
Ćwiczenia,
grupa nr 4
Przedmiot: | Historia literatury polskiej po 1864 roku [3001-11A3LP] |
Zajęcia: |
Rok akademicki 2024/25 [2024]
(w trakcie)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 4 [pozostałe grupy] |
Terminy i miejsca:
|
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Część spotkań jest ukryta - pokaż terminy wszystkich spotkań.
|
Liczba osób w grupie: | 23 |
Limit miejsc: | 19 |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Łukasz Książyk |
Literatura: |
1. Wprowadzenie do epoki pozytywizmu. 2. - Adam Wiślicki, "Groch na ścianę"; Aleksander Świętochowski, "My i wy", "Pleśń społeczna i literacka", w: "Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu", oprac. Janina Kulczycka-Saloni, BN I-249; - Janusz Maciejewski, „Powstanie styczniowe a przełom kulturowy połowy wieku”, w: „Literatura południa wieku. Twórczość lat sześćdziesiątych XIX stulecia wobec romantyzmu i pozytywizmu”, red. J. Maciejewski, Warszawa 1992. 3. - Eliza Orzeszkowa, "Marta", wydanie dowolne; - Eliza Orzeszkowa „Kilka uwag nad powieścią” w: "Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu", oprac. Janina Kulczycka-Saloni, BN I-249; - Anna Martuszewska, „Pozycja narratora w powieściach tendencyjnych Elizy Orzeszkowej”, Gdańsk 1970. 4. - Eliza Orzeszkowa, „Meir Ezofowicz”, wydanie dowolne; - Władysław Panas, „Sacer: święty-przeklęty. Obraz judaizmu w literaturze polskiej drugiej połowy XIX wieku”, w: idem., „Pismo i rana. Szkice o literaturze polsko-żydowskiej”, Lublin 1996. 5. - Aleksander Świetochowski, "Dumania Pesymisty", oprac. Ewa Paczoska, Warszawa 2002; - Aleksander Świętochowski, "Ona", "Sam w sobie", "Klub Szachistów", w: idem, "Nowele i opowiadania", oprac. Samuel Sandler, BN I-185; - Jan Tomkowski, „Geniusz i miliony”, w: idem „Mój pozytywizm”, Warszawa 1993. 6. - Emil Zola, "Germinal", wydanie dowolne; - Emil Zola, „Powieść eksperymentalna”, w: Janina Kulczycka-Saloni, „Pozytywizm”, Warszawa 1971; - Guy Robert, „Emil Zola. Ogólne zasady i cechy jego twórczości”, Warszawa 1968. 7. - Stanisław Witkiewicz, "Malarstwo i krytyka u nas", "Mickiewicz jako kolorysta", w: idem, "Sztuka i krytyka u nas", pod. red. Jana Z. Jakubowskiego i Marii Olszanieckiej, Kraków 1971; - Maria Olszaniecka, „Wstęp”, w: Sztuka i krytyka u nas", pod. red. Jana Z. Jakubowskiego i Marii Olszanieckiej, Kraków 1971. 8. - Antoni Sygietyński, „Wysadzony z siodła”, wydanie dowolne; - Henryk Sienkiewicz, „ O naturalizmie w powieści”, w: "Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu", oprac. Janina Kulczycka-Saloni, BN I-249; - Ewa Paczoska, „Antoni Sygietyński – teoretyk w laboratorium naturalizmu”, w: „Naturalizm i naturaliści w Polsce. Poszukiwania, doświadczenia, kreacje”, red. Janina Kulczycka-Saloni, Danuta Knysz-Rudzka, Ewa Paczoska, Warszawa 1992. 9. - Bolesław Prus, "Placówka", BN-251; - Jerzy Sosnowski, „Pozytywistyczna księga Hioba”, w: idem, „Śmierć czarownicy”, Warszawa 1993. 10. - Eliza Orzeszkowa, "Cham", oprac. Grażyna Borkowska, Kraków 1999. - Michał Głowiński, „<Cham> czyli pani Bovary nad brzegami Niemna”, w: „<Lalka> i inne. Studia w stulecie polskiej powieści realistycznej” red. Jozef Bachórz i Michał Głowiński, Warszawa 1992. 11. - „Problem powieści historycznej” , w:„Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu” oprac. J. Kulczycka Saloni, BN I- 249; - Stanisław Brzozowski, „Henryk Sienkiewicz i jego stanowisko w literaturze współczesnej, w: idem, „Eseje i studia o literaturze”, t. I, BN-258. - Kontekst: Henryk Sienkiewicz, „Trylogia”, wydanie dowolne. 12. - Henryk Sienkiewicz, "Bez dogmatu", BN I-301; - Artur Hutnikiewicz, „Współczesne powieści Sienkiewicza”, w: idem, „Portrety i szkice literackie”, Warszawa 1976. 13. - Bolesław Prus, "Emancypantki", wydanie dowolne; - Michał Głowiński, „Anioł wśród fałszywych języków (O <Emancypantkach> Prusa)”, w: idem, „Gry powieściowe”, Warszawa 1973. 14. - Ignacy Dąbrowski, "Śmierć", Kraków 2001; - Susan Sontag, „Choroba jako metafora”, Warszawa 1999. - Danuta Knysz-Rudzka, „Ignacy Dąbrowski czyli naturalistyczne progi Młodej Polski”, w: „Naturalizm i naturaliści w Polsce. Poszukiwania, doświadczenia, kreacje”, red. Janina Kulczycka-Saloni, Danuta Knysz-Rudzka, Ewa Paczoska, Warszawa 1992. 15. - Stanisław Witkiewicz, "Na przełęczy", wydanie dowolne. - Jan Majda, „Góralszczyzna w twórczości S. Witkiewicza”, Wrocław 1979; - Jacek Kolbuszewski, „Młoda Polska Tatrzańska i Podhalańska – S. Witkiewicz”, w: idem, „Tatry w literaturze polskiej 1805-1939”, Kraków 1982. 16. - „Antologia liryki Młodej Polski”, red. Ireneusz Sikora, Wrocław 1990. - Maria Podraza-Kwiatkowska, „Przełomowe znaczenie literatury Młodej Polski”, w: eadem, „Somnambulicy – dekadenci – herosi”, Kraków 1985. 17. - Stanisław Przybyszewski, "Requiem aeternam", w: idem, "Wybór pism",, BN I-190., Stanisław Przybyszewski, "Z psychologii jednostki twórczej. Chopin i Nietzsche"; Wacław Nałkowski, "Forpoczty ewolucji psychicznej i troglodyci", w: "Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski", oprac. Maria Podraza-Kwiatkowska, BN I-212; - Andrzej Z. Makowiecki, „<Norma to głupota, degeneracja zaś to geniusz>”, w : „Obraz głupca i szaleńca w kulturach słowiańskich”, red. Teresa Dąbek-Wigrowa, Andrzej Z. Makowiecki, Warszawa 1996; - Paweł Dybel, „Pogrzeb Edypa. O <Requiem aeternam> Stanisława Przybyszewskiego”, w: idem, „Urwane ścieżki. Przybyszewski – Freud – Lacan”, Kraków 2000. 18. - Tadeusz Konczyński, "Gabriel D’Annunzio"; Piast [Stanisław Szczepanowski], "Dezynfekcja prądów europejskich"; Ludwik Szczepański, "Sztuka narodowa"; Marian Zdziechowski, "Płazy a ptaki"; Quasimodo [Artur Górski], "Młoda Polska. Felieton nie posłany na konkurs <Słowa Polskiego>”, w: "Programy i dyskusje literackie okresu Młodej Polski", oprac. Maria Podraza-Kwiatkowska, BN I-212; - Anna Kieżuń, „Zdziechowski, Górski i <Młoda Polska>. Spór czy porozumienie?”, w: „Etyka i literatura. Pisarze polscy lat 1863-1918 w poszukiwaniu wzorów życia i sztuki”, red. Ewa Ihnatowicz i Ewa Paczoska, Warszawa 2006. 19. - Jan Kasprowicz, "Hymny", w: idem, "Wybór poezji", oprac. Jan Józef Lipski, BN I-120; - Artur Hutnikiewicz, „<Hymny>” Jana Kasprowicza”, Warszawa 1973. 20. - Joseph Conrad, "Jądro ciemności", wydanie dowolne; lub - Oscar Wilde, "Portret Doriana Graya", wydanie dowolne; 21. - Władysław Reymont, „Ziemia obiecana”, BN I-286; - Magdalena Popiel, „Brzydota i patos cywilizacji. <Ziemia obiecana> Władysława Reymonta”, w: eadem, „Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej”, Kraków 1999. 22. - Jan August Kisielewski," W sieci", w: idem, "Dramaty", BN I-196; - Andrzej Z. Makowiecki, „Artysta i filistrzy: Konflikt czy symbioza”, w: idem, „Młodopolski portret artysty”, Warszawa 1971. 23. - Wacław Berent, "Próchno", BN I-234; - Magdalena Popiel, „Ironia, paradoks i <człowiek dostojny>”. <Próchno> Wacława Berenta, w: eadem, „Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej”, Kraków 1999; - Andrzej Z. Makowiecki, „Twórczość i improduktywizm”, w: idem, „Młodopolski portret artysty”, Warszawa 1971. 24. - Stanisław Wyspiański, "Wyzwolenie", BN I-200; - Michał Głowiński, „Konstelacja <Wyzwolenia>”, w: idem, „Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej”, Kraków 1997; - Magdalena Popiel, „Wyspiański – artysta agonu, Starcie drugie: Wyspiański – Mickiewicz”, w: eadem, „Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty”, Kraków 2008. 25. - Karol Irzykowski, "Pałuba", BN I-240; - Kazimierz Wyka, „<Pałuba> a <Próchno>, w: idem, „Modernizm polski”, Kraków 1959; - Teresa Walas, „Osobowość rozszczepiona i mózgowcy”, w: eadem, „Ku otchłani (dekadentyzm w literaturze polskiej 1890-1905)”, Kraków 1986. 26. - Tadeusz Miciński, "Kniaź Patiomkin", w: idem, "Utwory dramatyczne", t. I, wybór i oprac. Teresa Wróblewska, Kraków 1996; - Karol Irzykowski, „Dwie rewolucje”, w: idem, „Wybór pism krytycznoliterackich”, BN-222; - Elżbieta Rzewuska, „O dramaturgii Tadeusza Micińskiego”, Wrocław 1977. 27. - Stefan Żeromski, „Dzieje grzechu”, wydanie dowolne; - Dariusz Trześniowski, „Kim jest Ewa Pobratyńska? Rzecz o antypsychologizmie Stefana Żeromskiego”, w: „Światy Stefana Żeromskiego”, red. Maria Olszewska i Grzegorz Bąbiak, Warszawa 2005. 28. - Roman Jaworski "Historie maniaków", wydanie dowolne; - Ryszard Nycz, "Gest śmiechu. Z przemian świadomości literackiej początku XX wieku (do pierwszej wojny), w: idem, "Język modernizmu", Wrocław 1997. 29. - Wacław Berent, "Ozimina", BN I-213; - Kontekst: Stanisław Wyspiański, "Wesele"; - Bronisław Malinowski, „Uwagi o <Oziminie> Wacława Berenta, w: idem „Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu”, oprac. Grażyna Kubica, Kraków 2001. 30. - Tadeusz Boy Żeleński, „Słówka”, wydanie dowolne; - Tadeusz Boy Żeleński, „Znaszli ten kraj?...”, wydanie dowolne; - Roman Zimand, „Mitotwórca”, w: idem, „Trzy studia o Boyu”, Warszawa 1961. |
Zakres tematów: |
1. Zajęcia organizacyjne; wprowadzenie do epoki pozytywizmu. 2. Programy i dyskusje wczesnego pozytywizmu. 3. Założenia literatury tendencyjnej - "Marta" E. Orzeszkowej. 4. Asymilacja Żydów – „Meir Ezofowicz” E. Orzeszkowej. 5. Pozytywistyczny pesymizm - "Dumania pesymisty" A. Świętochowskiego. 6. Europejski naturalizm - twórczość Emila Zoli. 7. "Nie co, a jak" - naturalistyczna kampania "Wędrowca". 8. W kręgu naturalizmu – A. Sygietyński „Wysadzony z siodła”, H. Sienkiewicz „O naturalizmie w powieści”. 9. „Placówka" – pozytywistyczna "Księga Hioba". 10. W kręgu „Madame Bovary”: E. Orzeszkowa "Cham". 11. Spory o powieść historyczną. 12. W "wieku nerwowym" - cz. I: "Bez dogmatu" H. Sienkiewicza. 13. "Emancypantki" - czy istniał pozytywistyczny dekadentyzm? 14. W "wieku nerwowym" - cz. II: "Śmierć" I. Dąbrowskiego. 15. Podróż w Tatry: "Na przełęczy" epok i stylów. 16. Wprowadzenie do epoki Młodej Polski. 17. Modernistyczna osobowość neurotyczna w literaturze i publicystyce. 18. Młodopolskie programy i dyskusje - spór o sztukę narodową. 19. (Pre)ekspresjonizm i katastrofizm - "Hymny" J. Kasprowicza. 20. "Zgroza, zgroza" jako opis kondycji człowieka XX wieku. 21. Modernistyczne miasto. 22. Artysta kontra filister : "W sieci" J.A. Kisielewskiego. 23."Próchno" W. Berenta: modernistyczna księga mitów artystowskich. 24."POEZJO, PRECZ!!! JESTEŚ TYRANEM!!" S. Wyspiańskiego konfrontacja z romantyzmem. 25. Karol Irzykowski - Wysłannik Bogini Rzeczywistości. 26. Po rewolucji 1905; "Kniaź Patiomkin" - dramat (pre)ekspresjonistyczny. 27. „Erotyczna” powieść Żeromskiego – „Dzieje grzechu”. 28. Modernistyczna groteska; "Historie maniaków". 29. Po rewolucji 1905; "Ozimina" - powieść polifoniczna. 30. Młoda Polska się śmieje. |
Metody dydaktyczne: |
dyskusja, pogadanka, praca z tekstem, elementy wykładu. |
Metody i kryteria oceniania: |
- aktywność na zajęciach (udział w dyskusji); - praca roczna dopuszczająca do egzaminu. Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia. Podczas kursu Historii literatury polskiej po 1864 r. dopuszcza się możliwość ograniczonego wykorzystywania przez osoby studiujące narzędzi sztucznej inteligencji (SI), pod warunkiem przestrzeganiu zasad etyki akademickiej. Studenci mogą posługiwać się narzędziami SI na wstępnym etapie pisania pracy rocznej, tj. wykorzystywać je do zbierania materiałów, opracowania stanu badań oraz tworzenia bibliografii. Wykluczone jest stosowanie narzędzi SI w celach interpretacyjnych, do tworzenia wypowiedzi pisemnej czy do opracowywania, w tym opracowania stylistycznego, fragmentów tekstu. Zalecane praktyki posługiwania się narzędziami SI obejmują: • Rzetelne wykorzystanie narzędzi SI: Studenci powinni korzystać z narzędzi SI zgodnie z ich przeznaczeniem, unikając nadużyć, manipulacji lub fałszerstw. • Transparentność i odpowiedzialność: Wszelkie wykorzystanie narzędzi SI w procesie tworzenia pracy pisemnej powinno być przejrzyste i odpowiedzialne. Studenci powinni być w stanie wyjaśnić, w jaki sposób korzystali z tych narzędzi oraz jakie były ich wpływ na rezultaty pracy. • Cytowanie źródeł: W przypadku korzystania z wygenerowanych przez narzędzia SI tekstów lub danych, studenci powinni dokładnie zidentyfikować źródła i odpowiednio je zacytować w pracy pisemnej, zgodnie z zasadami akademickiej uczciwości i poszanowania praw autorskich. • Analiza krytyczna: Studenci powinni zachować zdrowy sceptycyzm i analizować krytycznie rezultaty generowane przez narzędzia SI, biorąc pod uwagę ich ograniczenia i możliwe błędy. Badanie i weryfikacja uzyskanych danych oraz tekstów są kluczowe dla jakości pracy pisemnej. • Konsultacja z prowadzącym zajęcia: W razie wątpliwości co do etycznego wykorzystania narzędzi SI, studenci powinni konsultować się z prowadzącym zajęcia, który może udzielić wskazówek i wsparcia w prawidłowym korzystaniu z tych narzędzi. Podstawa prawna: 1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki 2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia 3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.