Seminarium magisterskie literaturoznawcze

seminaria magisterskie

Znajomość języka litewskiego umożliwiająca swobodne czytanie tekstów literackich i krytycznych.

Podstawowa znajomość historii literatury litewskiej.

w sali

Przedmiot jako końcowy kurs specjalizacyjny na studiach drugiego stopnia ma za zadanie dać studentowi możliwość zgłębiania wiedzy zdobytej na innych zajęciach literaturoznawczych, przybliżać i rozwijać problematykę wybranych zagadnień z zakresu literaturoznawstwa, przygotować studenta do prezentacji zdobytej wiedzy oraz motywować do prowadzenia samodzielnych badań naukowych.

Przedmiot jako końcowy kurs specjalizacyjny na studiach drugiego stopnia ma za zadanie dać studentowi możliwość zgłębiania wiedzy zdobytej na innych zajęciach literaturoznawczych, przybliżać i rozwijać problematykę wybranych zagadnień z zakresu literaturoznawstwa, przygotować studenta do prezentacji zdobytej wiedzy oraz motywować do prowadzenia samodzielnych badań naukowych.

Uczestnicy zajęć poszerzają swoją wiedzę na temat metodologii prowadzenia badań, zapoznają się z opracowaniami z zakresu objętego tematyką seminarium, ze szczególnym uwzględnieniem tekstów związanych z tematyką własnej pracy dyplomowej. Poznają także narzędzia wyszukiwawcze właściwe dla filologii, uczą się selekcjonować i wykorzystywać informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych.

Zakres tematów i lektur uzależniony jest od zainteresowań badawczych prowadzącego zajęcia i każdorazowo ustalany jest z uczestnikami danego cyklu seminarium.

WIEDZA:

– student orientuje się w najnowszych tendencjach literackich;

– rozpoznaje kluczowych autorów literatury litewskiej i potrafi scharakteryzować ich twórczość;

– rozumie miejsce i znaczenie filologii w relacji do innych nauk humanistycznych;

– zna w poszerzonym stopniu terminologię i metodologie badań właściwe dla literaturoznawstwa;

– rozumie w pogłębionym stopniu rolę refleksji literaturoznawczej w kształtowaniu kultury;

– zna podstawowe pojęcia i zasady z zakresu własności intelektualnej i prawa autorskiego.

UMIEJĘTNOŚCI:

– samodzielnie analizuje teksty literackie oraz krytycznoliterackie;

– streszcza i poddaje krytyce przedstawiane tezy badawcze;

– potrafi odpowiednio dobrać i wykorzystywać literaturę przedmiotu podczas prowadzenia badań i przygotowywania pracy magisterskiej;

– posiada umiejętność syntetycznego ujmowania zjawisk i tematów literackich;

– potrafi sproblematyzować interesujące go zagadnienia;

– potrafi prowadzić pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

– student rozumie problematykę etyczną związaną z rzetelnością i uczciwością naukową podczas prowadzenia badań i dyskusji naukowych;

– jest gotowy do właściwej oceny znaczenia dziedzictwa kulturowego i podjęcia dialogu z osobami z innego obszaru kulturowego.

I rok studiów II stopnia: ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 50%, kontrola obecności – 20%, przedstawienie do dyskusji wstępnego konspektu pracy magisterskiej – 30%.

II rok studiów II stopnia: ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 30%, kontrola obecności – 20%, przedstawienie fragmentu pracy magisterskiej, prezentacja autoreferatu – 50%.

Student ma prawo do 2 nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób uzgodniony z prowadzącym.

-

w sali

Uczestnicy zajęć zapoznają się z autorami i utworami, których nie uwzględniał podstawowy program kursu "Historia literatury litewskiej". Seminarium ma za zadanie poszerzać kompetencje literaturoznawcze studentów, rozwijać umiejętność samodzielnej interpretacji utworów literackich z wykorzystaniem poznanych metod badawczych oraz przygotować studenta do samodzielnego napisania pracy magisterskiej.

Podczas seminarium omawiane będą utwory prozatorskie zaliczane do nurtu eseistyki literackiej. Popularność, jaką ta forma cieszy się w ostatnich latach, pozwoli na zaprezentowanie szerokiego grona współczesnych autorów, a także rozległego spektrum nurtującej ich problematyki. Po wstępnym przybliżeniu cech charakterystycznych eseju jako formy literackiej przejdziemy do analizy najciekawszych jego przykładów. Dla pokazania różnorodności omawianego nurtu sięgniemy po utwory takich pisarzy, jak T. Venclova, S. Parulskis, K. Navakas, R. Rastauskas, G. Radvilavičiūtė czy L. Katkus. Uczestnicy poznają metodologię prowadzenia badań, krytycznej analizy tekstu oraz zapoznają się z nowymi opracowaniami z zakresu objętego tematyką seminarium. Na kolejnych etapach studenci przygotowują konspekt pracy, gromadzą bibliografię oraz prezentują rezultaty swoich prac w formie autoreferatów.

Przykładowe teksty:

Kubilius, „Žanrų kaita ir sintezė”;

Baranova, „Lietuvių personalioji eseistika: tarp žaismės ir fundamentalumo”;

Baranova, „Eseistika: tarp įspūdžio ir naratyvo”;

z wymienionych poniżej zbiorów omawiane będą wybrane utwory

J. Aistis, „Dievai ir smūtkeliai” (1935);

Venclova, „Vilties formos” (1992);

Radvilavičiūtė, „Suplanuotos akimirkos” (2004);

Parulskis, „Nuogi drabužiai” (2004);

Andriuškevičius, „Rašymas dūmais” (2004);

G. Kazlauskaitė, „Aštuntoji diena” (2005);

Tamošaitis, „Vitaminų pardavėjas” (2007);

Navakas, „Du lagaminai sniego” (2008);

Rastauskas, „Privati teritorija” (2009);

Katkus, „Maskvos koldūnai” (2011);

Beresnevičius, wybrane eseje publikowane w „Šiaurės Atėnai”;

Dokładny zakres tematów i lektur ustalany jest z uczestnikami seminarium.