Gramatyka opisowa języka łotewskiego

obowiązkowe

Znajomość języka łotewskiego co najmniej na poziomie A2.

w sali

Kurs ten jest zorientowanym na aspekt praktyczny przeglądem istotnych zagadnień gramatyki współczesnego języka łotewskiego. Obejmuje on wszystkie ważne działy systemu gramatycznego – fonetykę i fonologię, morfologię (przegląd kategorii gramatycznych) oraz składnię.

Podstawowym celem kursu jest przedstawienie systemu gramatycznego współczesnego języka łotewskiego, objaśnienie funkcji kategorii gramatycznych, budowy gramatycznej poszczególnych form językowych, jak również systematyzowanie i uzupełnianie wiedzy zdobytej podczas zajęć z praktycznej nauki języka łotewskiego.

Podczas zajęć wiele uwagi poświęca się aspektom praktycznym, tj. regułom tworzenia form fleksyjnych oraz konstruowaniu pełnych paradygmatów odmiany na podstawie form podstawowych. Zagadnienia z zakresu historii języka czy zjawiska zachodzące w odmianach substandardowych języka są uwzględnione w programie kursu tylko w takim zakresie, jaki jest niezbędny do pełniejszego ujęcia opisu synchronicznego współczesnego języka literackiego.

Materiały (handouty i karty pracy) przygotowane przez prowadzącą zajęcia.

Literatura pomocnicza:

Latviešu valodas gramatika. (2013) Autoru kol. Rīga: LU Latviešu valodas institūts.

Latvian Grammar. (2021) Andra Kalnača, Ilze Lokmane. Rīga: University of Latvia Press.

Laua, Alise. (1997) Latviešu literārās valodas fonētika. Rīga: Zvaigzne.

Kalme, Vilma, Smiltniece, Gunta. (2001) Latviešu literārās valodas vārddarināšana un morfoloģija. Liepāja: LiePA.

Po ukończeniu kursu student:

(WIEDZA)

- posiada wiedzę na temat struktury gramatycznej współczesnego języka łotewskiego;

- rozumie istotę teorii językoznawczych i metodologię prowadzenia badań z zakresu językoznawstwa;

- zna podstawową terminologię językoznawczą w języku łotewskim;

- rozumie kompleksową naturę języka oraz ma świadomość jego zmienności historycznej.

(UMIEJĘTNOŚCI)

- posługuje się podstawowymi pojęciami teoretycznymi właściwymi dla opisu synchronicznego języka;

- opisuje wybrane problemy językoznawcze z perspektywy filologicznej;

- potrafi praktycznie zastosować teoretyczną wiedzę o cechach fonetycznych i fonologicznych języka łotewskiego, również o tych, których nie odzwierciedla standardowa pisownia (jak np. iloczas spółgłoskowy oraz przeciwstawienie <e> i <æ>);

- właściwie rozpoznaje wszystkie formy fleksyjne, zna główne zasady ich tworzenia i funkcjonowania.

(POSTAWY)

- jest świadomy zdobytej przez siebie wiedzy i zna zakres zdobytych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się.

Szacunkowa liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się:

godziny kontaktowe = 60 godz.,

samodzielne przygotowywanie się do zajęć = 60 godz.,

przygotowanie się do egzaminu końcowego = 30 godz.

Łącznie = 150 godzin.

Egzamin końcowy, do którego student jest dopuszczony pod warunkiem uzyskania zaliczenia obu semestrów.

Warunki uzyskania zaliczeń semestralnych:

a) kontrola obecności (student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność musi być zaliczona w sposób uzgodniony z prowadzącym; nieobecność na 50 proc. zajęć wyklucza przystąpienie do egzaminu);

b) systematyczne przygotowywanie się do zajęć (ćwiczenia i karty pracy do teoretycznych zagadnień poruszanych podczas zajęć).

Pisemny egzamin końcowy składa się z pytań typu otwartego oraz pytań testowych (jednokrotnego i wielokrotnego wyboru), sprawdzających znajomość zarówno zagadnień teoretycznych, jak i ich praktycznego zastosowania.

--

Zajęcia zdalne będą się odbywać w czasie rzeczywistym za pośrednictwem Google Meet.