Gramatyka opisowa języka litewskiego

obowiązkowe

Zaliczony kurs języka litewskiego na poziomie A2, zaliczony przedmiot „Wstęp do językoznawstwa”.

Zajęcia są opracowane z założeniem przygotowania studenta do dalszych bałtystycznych studiów filologicznych. Zapoznanie z tradycyjnymi i nowymi metodami badań teoretycznych fonetyki, gramatyki i składni współczesnego literackiego języka litewskiego oraz zaznajomienie z odmianami dialektalnymi języka służy również świadomemu wyboru przez studenta form i konstrukcji gramatycznych w praktycznym posługiwaniu się językiem litewskim.

w sali

Przedmiot jako kurs teoretyczny podstaw gramatyki języka litewskiego ma za zadanie dać studentowi możliwość poznania cech wybranych kategorii gramatycznych w języku litewskim, podstaw fonetyki, morfologii, słowotwórstwa i składni współczesnego literackiego języka litewskiego, zapoznania się z elementami gramatyki historycznej oraz dialektologii.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie studenta w podstawowy zakres tradycyjnej i najnowszej językoznawczej wiedzy o współczesnym języku litewskim. Kurs obejmuje podstawy wiedzy z następujących zagadnień:

Kategorie gramatyczne wyrazów imiennych i werbalnych. Fonetyka i fonologia. Prozodia. Zasady transkrypcji fonetycznej. Morfologia i odmiana wyrazów. Systemy deklinacyjne rzeczowników, przymiotników, zaimków i liczebników. System koniugacyjny. Odmiana imiesłowów. Słowotwórstwo. Odmiany derywacji, charakterystyczne dla języka litewskiego. Składnia. Rodzaje wypowiedzeń. Związki syntaktyczne. Szeregi syntaktyczne. Szyk wyrazów j. litewskiego. Klasyfikacja dialektów litewskich z elementami historii dialektologii. Gwary litewskie na terenie Polski.

Kurs trwa dwa semestry i kończy się egzaminem pisemnym. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest obecność na zajęciach i uczestnictwo w nich, a także zaliczenie kolokwiów i prac śródsemestralnych.

Literatura podstawowa:

1.„Lietuvių kalbos gramatikos darbai“, Vilnius 2003 i nast.

2. „Dabartinės lietuvių kalbos gramatika“ pod red. V. Ambrazasa 1994 i późn.

Literatura dodatkowa:

1. Valeckienė A. Funkcinė lietuvių kalbos gramatika. Vilnius 1998.

2. N. Sližienė: Funkcinė lietuvių kalbos gramatika. Vilnius 1998.

3. Lietuvių kalbos gramatikos darbai. Seria wydawnicza po red. A. Holvoeta i in. Vilnius, 2003 i późń.

4. A. Judžentis. Lietuvių kalbos gramatinės kategorijos. Vilnius 2012.

5. Jakaitienė J. ir kt. Lietuvių kalbos morfologija. Vilnius, 1976.

6. Paulauskienė A. Gramatinės lietuvių kalbos veiksmažodžio kategorijos. Vilnius, 1979.

7. Paulauskienė A. Gramatinės lietuvių kalbos vardažodžių kategorijos. Vilnius, 1989.

8. Stundžia B. Lietuvių kalbos kirčiavimas. Vilnius, 1996.

9. Smetona A. Pagrindinių darybos būdų skyrimo klausimu. In: Acta Linguistica Lithuanica, t. LII, s. 83-90.

10. Lietuvių kalbos fonetikos skaitiniai. Sud. R. Kliukienė. Vilnius, 1997.

11. Lietuvių kalbos tarmių chrestomatija. Vilnius, 2004.

12. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław-Warszawa-Kraków 1993.

13. Otrębski J. Gramatyka języka litewskiego. T.1-3. Warszawa 1958-1966.

14. Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Red. R.Grzegorczykowa i in. Warszawa, 1999.

Po ukończeniu kursu student:

(WIEDZA)

- ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w relacji do innych nauk humanistycznych oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej filologii bałtyckiej;

- rozumie kompleksową naturę języka litewskiego;

- ma podstawową wiedzę o strukturze fonetycznej, gramatycznej i składniowej języka litewskiego;

- ma uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą terminologię i metodologie z zakresu językoznawstwa litewskiego;

- zna podstawową terminologię językoznawczą w języku litewskim i w języku polskim.

(UMIEJĘTNOŚCI)

- wyszukuje, analizuje i selekcjonuje, wykorzystuje informację ze źródeł pisanych i elektronicznych;

- umie posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, i pojęciami właściwymi dla filologii;

- czyta teksty o charakterze naukowym i poprawnie stosuje poznaną terminologię językoznawczą;

- ma umiejętność właściwego doboru argumentów, wykorzystuje poglądy innych autorów, ma umiejętność poprawnego formułowania wniosków;

- opisuje wybrane problemy językoznawcze w sposób zgodny z wymaganiami formalnymi stawianymi opracowaniom filologicznym;

(KOMPETENCJE SPOŁECZNE)

- akceptuje potrzebę przestrzegania norm etycznych pracy naukowej;

- jest świadomy zdobytej przez siebie wiedzy i zna zakres zdobytych umiejętności;

- rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się.

Obecność i aktywność na zajęciach, konsultacje z wykładowcą (40 proc.), samodzielne przygotowanie się do zajęć (20 proc.), prace śródsemestralne (20 proc.), przygotowanie się do egzaminu (20 proc.).

Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym.

Brak.