Historia polskich edycji literatury powszechnej (wraz z elementami translatologii)

obowiązkowe

w sali

Zajęcia dotyczą problematyki obecności wydań znaczącej literatury

przekładowej w historii literatury polskiej i są kontynuacją

kursu „historia edycji literatury polskiej” z

I roku specjalizacji edytorskiej. Ćwiczenia obejmują

różnorodny zakres zjawisk literacko-kulturowych i stanowi odbicie

transdyscyplinarności nowego przedmiotu edukacyjnego. W

ramach kursu zostaną omówione zasadnicze

problemy badań teoretyczno-porównawczych (kategoria literatury

powszechnej, kanon literacki, przekład literacki), edytorsko-

literackich (znaczące wydania dzieł przekładowych, serie

wydawnicze) oraz historycznoliterackich (recepcja literatury obcej w

kulturze polskiej i wpływ literatury przekładowej na rozwój prądów i

nurtów literatury narodowej). Zakres czasowy materiału

dydaktycznego obejmuje piśmiennictwo szeroko rozumianej epoki

nowoczesności, od przełomu oświeceniowego po 2. poł. XX w.,

sprofilowane pod kątem okresów literackich przez specjalizację

historycznoliteracką prowadzącego.

Wybrane bloki problemowe:

1. Literatura powszechna – literatura przekładowa – literatura

narodowa. W kręgu kategorii literaturoznawczych.

2. Dwujęzyczność w badaniach literackich.

3. Problematyka estetyki odbioru (recepcja krytyczna i

przekładowa literatury obcej).

4. Przekład literacki – jego odmiany i poetyka tekstu

tłumaczonego.

5. Edycje dzieł polskich a edycje tłumaczeń.

6. Inicjatywy, serie i wydarzenia translatorskie w historii

polskiego ruchu wydawniczego.

7. Recepcja przekładowa literatur obcych i literatury

powszechnej w Polsce w lat. 1864-1918

8. Przekład jako ideologia – na przykładzie edycji pism Emila

Zoli na łamach „Przeglądu Tygodniowego”.

9. Przekład artystyczny i przekład wolny – na przykładzie

tłumaczeń Cieplarni Maurycego Maeterlincka przez Zenona

Przesmyckiego.

10. Przekład polemiczny – Szymborska wobec Baudelaire’a.

11. Co z tymi, którzy byli „obcy”, lecz nie „powszechni”? Orkan i

Sydor Twerdochlib jako popularyzatorzy twórczości Młodej

Ukrainy.

Wybrane opracowania (monografie i książki zbiorowe):

Henry Remak, Literatura porównawcza – jej definicja i funkcja, [w:] Antologia zagranicznej komparatystyki literackiej, red. Halina Janaszek-Ivanićkova, Warszawa 1997 / Henryk Markiewicz, Zakresi podział literaturoznawstwa porównawczego, [w:] tegoż, Przekroje i zbliżenia dawne i nowe, Warszawa 1976 / Kwiryna Ziemba, Projekt komparatystyki wewnętrznej, „Teksty Drugie” 2005.

Maria Krysztofiak, Przekład literacki a translatologia, Poznań 1999 (wyd. II) [fragmenty] / Urszula Dąmbska-Prokop, Dokąd zmierza przekładoznawstwo: najnowsze tendencje. Kilka uwag, [w:] Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd Polonistów Kraków, 22 -25 września 2004, t. I, red. Małgorzata Czermińska, Stanisław Gajda, Krzysztof Kłosiński in., Kraków 2005.

Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. Piotr Bukowski i Magda Heydel, Kraków 2009.

Edward Balcerzan, Tłumaczenie jako wojna światów. W kręgu translatologii i komparatystyki, Poznań 2010.

Tomasz Bilczewski, Komparatystyka i interpretacja. Nowoczesne badania porównawcze wobec translatologii, Kraków 2010.

Terminologia tłumaczenia, red. Jean Delisle, Hannelore Lee-Jahnke i Monique C. Cormier, przeł. Teresa Tomaszkiewicz, Poznań 2006.

Przekład literacki. Teoria – Historia – Współczesność, red. Alina Nowicka-Jeżowa i Danuta Knysz-Tomaszewska, Warszawa 1997.

O sztuce tłumaczenia, red. Michał Rusinek, Wrocław 1955.

Podręczniki historii literatury polskiej z serii „Wielka historia literatury polskiej” do oświecenia, romantyzmu, pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego i literatury wojennej.

Zajęcia prowadzone w sali.

obowiązkowe

w sali

Zajęcia dotyczą problematyki obecności wydań znaczącej literatury

przekładowej w historii literatury polskiej i są kontynuacją

kursu „historia edycji literatury polskiej” z

I roku specjalizacji edytorskiej. Ćwiczenia obejmują

różnorodny zakres zjawisk literacko-kulturowych i stanowi odbicie

transdyscyplinarności nowego przedmiotu edukacyjnego. W

ramach kursu zostaną omówione zasadnicze

problemy badań teoretyczno-porównawczych (kategoria literatury

powszechnej, kanon literacki, przekład literacki), edytorsko-

literackich (znaczące wydania dzieł przekładowych, serie

wydawnicze) oraz historycznoliterackich (recepcja literatury obcej w

kulturze polskiej i wpływ literatury przekładowej na rozwój prądów i

nurtów literatury narodowej). Zakres czasowy materiału

dydaktycznego obejmuje piśmiennictwo szeroko rozumianej epoki

nowoczesności, od przełomu oświeceniowego po 2. poł. XX w.,

sprofilowane pod kątem okresów literackich przez specjalizację

historycznoliteracką prowadzącego.

Wybrane bloki problemowe:

1. Literatura powszechna – literatura przekładowa – literatura

narodowa. W kręgu kategorii literaturoznawczych.

2. Dwujęzyczność w badaniach literackich.

3. Problematyka estetyki odbioru (recepcja krytyczna i

przekładowa literatury obcej).

4. Przekład literacki – jego odmiany i poetyka tekstu

tłumaczonego.

5. Edycje dzieł polskich a edycje tłumaczeń.

6. Inicjatywy, serie i wydarzenia translatorskie w historii

polskiego ruchu wydawniczego.

7. Recepcja przekładowa literatur obcych i literatury

powszechnej w Polsce w lat. 1864-1918

8. Przekład jako ideologia – na przykładzie edycji pism Emila

Zoli na łamach „Przeglądu Tygodniowego”.

9. Przekład artystyczny i przekład wolny – na przykładzie

tłumaczeń Cieplarni Maurycego Maeterlincka przez Zenona

Przesmyckiego.

10. Przekład polemiczny – Szymborska wobec Baudelaire’a.

11. Co z tymi, którzy byli „obcy”, lecz nie „powszechni”? Orkan i

Sydor Twerdochlib jako popularyzatorzy twórczości Młodej

Ukrainy.

Wybrane opracowania (monografie i książki zbiorowe):

Henry Remak, Literatura porównawcza – jej definicja i funkcja, [w:] Antologia zagranicznej komparatystyki literackiej, red. Halina Janaszek-Ivanićkova, Warszawa 1997 / Henryk Markiewicz, Zakresi podział literaturoznawstwa porównawczego, [w:] tegoż, Przekroje i zbliżenia dawne i nowe, Warszawa 1976 / Kwiryna Ziemba, Projekt komparatystyki wewnętrznej, „Teksty Drugie” 2005.

Maria Krysztofiak, Przekład literacki a translatologia, Poznań 1999 (wyd. II) [fragmenty] / Urszula Dąmbska-Prokop, Dokąd zmierza przekładoznawstwo: najnowsze tendencje. Kilka uwag, [w:] Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd Polonistów Kraków, 22 -25 września 2004, t. I, red. Małgorzata Czermińska, Stanisław Gajda, Krzysztof Kłosiński in., Kraków 2005.

Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. Piotr Bukowski i Magda Heydel, Kraków 2009.

Edward Balcerzan, Tłumaczenie jako wojna światów. W kręgu translatologii i komparatystyki, Poznań 2010.

Tomasz Bilczewski, Komparatystyka i interpretacja. Nowoczesne badania porównawcze wobec translatologii, Kraków 2010.

Terminologia tłumaczenia, red. Jean Delisle, Hannelore Lee-Jahnke i Monique C. Cormier, przeł. Teresa Tomaszkiewicz, Poznań 2006.

Przekład literacki. Teoria – Historia – Współczesność, red. Alina Nowicka-Jeżowa i Danuta Knysz-Tomaszewska, Warszawa 1997.

O sztuce tłumaczenia, red. Michał Rusinek, Wrocław 1955.

Podręczniki historii literatury polskiej z serii „Wielka historia literatury polskiej” do oświecenia, romantyzmu, pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego i literatury wojennej.

Zajęcia prowadzone w sali.