Praktyczna nauka języka łacińskiego - gr. zaawansowana

obowiązkowe

w sali

Jest to pierwszy rok dwuletniego, pełnego, rozszerzonego kursu języka łacińskiego dla studentów filologii klasycznej. Zajęcia przeznaczone są dla osób, które miały już kontakt z łaciną bądź to w Jest to pierwszy rok dwuletniego, pełnego, rozszerzonego kursu języka łacińskiego dla studentów filologii klasycznej. Zajęcia przeznaczone są dla osób, które miały już kontakt z łaciną bądź to w szkole średniej, bądź na lektoratach uniwersyteckich.

Praktyczna nauka języka klasycznego stanowi podstawę przygotowania do pracy badawczej filologa, przede wszystkim klasycznego, ale także innych specjalności (języki indoeuropejskie). Dostarcza bowiem informacji o strukturze i rozwoju języka oarz zapoznaje z jego zasobem leksykalnym; wprowadza również fundamentalne wiadomości dotyczące krytyki tekstu, metryki i translatoryki.

szkole średniej, bądź na lektoratach uniwersyteckich.

Ćwiczenia mają na celu przygotowanie słuchaczy do lektury tekstów oryginalnych o średnim i znacznym stopniu trudności.

Pierwszy semestr poświęcony jest powtórzeniu, uzupełnieniu i usystematyzowaniu posiadanej wiedzy z zakresu morfologii łacińskiej i podstawowych zagadnień składni. W drugim semestrze omawiana jest składnia przypadków, składnia zdań podrzędnych, najważniejsze zasady mowy zależnej. Słuchacze zapoznają się również z podstawami metryki łacińskiej oraz powtarzają i uzupełniają wiadomości o środkach stylistycznych.

Repetycji i wprowadzaniu nowych zagadnień towarzyszy lektura tekstów oryginalnych (Cezar, Nepos, Cyceron, Seneka, Owidiusz etc.)

1. Materiały autorskie dostarczane przez prowadzącego zajęcia.

2. Mały słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty lub Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki (wydanie dowolne).

3. J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego (wydanie dowolne).

4. Filologiczne wydania tekstów oryginalnych czytanych na zajęciach (serie OCT i BT).

B. Gładowska, A. Stachowicz-Garstka, M. Zawadzka, Cornu copiae, Warszawa 2016.

Uzupełniająca:

M. Dłuska, W. Strzelecki, Metryka grecka i łacińska, Wrocław 1959.

Z. Samolewicz, T. Sołtysik, Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000.

T. Sinko, Gramatyka łacińska, Warszawa 1925.

J. Ziabicka, Sine colloquiis colloquia, Warszawa 2000.

Słowniki:

Słownik łacińsko-polski, pod red. M. Plezi, t. 1 – 5.

Oxford Latin Dictionary, red. P.G.W. Glare.

Mały słownik polsko-łaciński, pod red. nauk. L. Winniczuk.

Student

w zakresie wiedzy

– zna historię powstania i rozwoju języka łacińskiego (K_W02/P6S_WG);

– zna gramatykę i leksykę języka łacińskiego w stopniu co najmniej średnim (K_W02 /P6S_WG).

w zakresie umiejętności

– tworzy i rozpoznaje formy gramatyczne z zakresu zrealizowanego materiału (K_U08/ P6S_UW);

– samodzielnie analizuje spotkane w tekstach formy (K_U08/P6S_UW);

– samodzielnie pracuje ze słownikiem łacińsko-polskim i słownikami w językach obcych (K_U08/P6S_UW);

– tłumaczy teksty o średniej trudności (K_U08/P6S_UW)

– rozpoznaje podstawowe miary metryczne w poezji łacińskiej (K_U07/ P6S_UW);

– rozpoznaje i potrafi określić zastosowane środki stylistyczne, co ułatwia mu zrozumienie i interpretację tekstu (K_U08/P6S_UW).

w zakresie kompetencji społecznych

– ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju (K_K01/P6S_KK);

- samodzielnie pracuje nad pogłębianiem swojej wiedzy (K_K01/P6S_KK);

- docenia wagę kultury starożytnej Grecji i Rzymu w rozwoju kultury europejskiej (K_K04,5/P6S_KO).

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 40%

- śródsemestralne pisemne testy kontrolne – 25%

- końcowe zaliczenie pisemne – 35%

Do końcowego zaliczenia można podejść po zaliczeniu wszystkich sprawdzianów.

Student ma prawo do dwukrotnej poprawy każdego sprawdzianu pisemnego.

Nieprzystąpienie do sprawdzianu w pierwszym terminie bez usprawiedliwienia powoduje utratę tego terminu.

Kontrola obecności: dopuszczalne trzy nieusprawiedliwione nieobecności w

semestrze.

obowiązkowe

w sali

Jest to pierwszy rok dwuletniego, pełnego, rozszerzonego kursu języka łacińskiego dla studentów filologii klasycznej. Zajęcia przeznaczone są dla osób, które miały już kontakt z łaciną bądź to w szkole średniej, bądź na lektoratach uniwersyteckich.

Ćwiczenia mają na celu przygotowanie słuchaczy do lektury tekstów oryginalnych o średnim i znacznym stopniu trudności.

Pierwszy semestr poświęcony jest powtórzeniu, uzupełnieniu i usystematyzowaniu posiadanej wiedzy z zakresu morfologii łacińskiej i podstawowych zagadnień składni. W drugim semestrze omawiana jest składnia przypadków, składnia zdań podrzędnych, najważniejsze zasady mowy zależnej. Słuchacze zapoznają się również z podstawami metryki łacińskiej oraz powtarzają i uzupełniają wiadomości o środkach stylistycznych.

Repetycji i wprowadzaniu nowych zagadnień towarzyszy lektura tekstów oryginalnych (Cezar, Nepos, Cyceron, Seneka, Owidiusz etc.)

Sposób realizacji przedmiotu: Przedmiot realizowany w sali dydaktycznej. W razie konieczności realizowania zajęć w systemie zdalnym będą one prowadzone z wykorzystaniem Platformy Kampus, Google Meet, komunikacji mailowej lub czatu (Hangouts), stosownie do możliwości technologicznych prowadzącego i studentów.

1. Materiały autorskie dostarczane przez prowadzącego zajęcia.

2. Mały słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty lub Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki (wydanie dowolne).

3. J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego (wydanie dowolne).

4. Filologiczne wydania tekstów oryginalnych czytanych na zajęciach (serie OCT i BT).

Uzupełniająca:

M. Dłuska, W. Strzelecki, Metryka grecka i łacińska, Wrocław 1959.

Z. Samolewicz, T. Sołtysik, Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000.

T. Sinko, Gramatyka łacińska, Warszawa 1925.

J. Ziabicka, Sine colloquiis colloquia, Warszawa 2000.

Cornu copiae. Ćwiczenia łacińskie dla szkół średnich i wyższych. B. Gładowska, A. Stachowicz-Garstka, M. Zawadzka, Warszawa 2015

Słowniki:

Słownik łacińsko-polski, pod red. M. Plezi, t. 1 – 5.

Oxford Latin Dictionary, red. P.G.W. Glare.

Mały słownik polsko-łaciński, pod red. nauk. L. Winniczuk.

obowiązkowe

w sali

Jest to pierwszy rok dwuletniego, pełnego, rozszerzonego kursu języka łacińskiego dla studentów filologii klasycznej. Zajęcia przeznaczone są dla osób, które miały już kontakt z łaciną bądź to w szkole średniej, bądź na lektoratach uniwersyteckich.

Ćwiczenia mają na celu przygotowanie słuchaczy do lektury tekstów oryginalnych o średnim i znacznym stopniu trudności.

Pierwszy semestr poświęcony jest powtórzeniu, uzupełnieniu i usystematyzowaniu posiadanej wiedzy z zakresu morfologii łacińskiej i podstawowych zagadnień składni. W drugim semestrze omawiana jest składnia przypadków, składnia zdań podrzędnych, najważniejsze zasady mowy zależnej. Słuchacze zapoznają się również z podstawami metryki łacińskiej oraz powtarzają i uzupełniają wiadomości o środkach stylistycznych.

Repetycji i wprowadzaniu nowych zagadnień towarzyszy lektura tekstów oryginalnych (Cezar, Nepos, Cyceron, Seneka, Owidiusz etc.)

Sposób realizacji przedmiotu: Przedmiot realizowany w sali dydaktycznej. W razie konieczności realizowania zajęć w systemie zdalnym będą one prowadzone z wykorzystaniem Platformy Kampus, Google Meet, komunikacji mailowej lub czatu (Hangouts), stosownie do możliwości technologicznych prowadzącego i studentów.

1. Materiały autorskie dostarczane przez prowadzącego zajęcia.

2. Mały słownik łacińsko-polski, red. nauk. J. Korpanty lub Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki (wydanie dowolne).

3. J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego (wydanie dowolne).

4. Filologiczne wydania tekstów oryginalnych czytanych na zajęciach (serie OCT i BT).

Uzupełniająca:

M. Dłuska, W. Strzelecki, Metryka grecka i łacińska, Wrocław 1959.

Z. Samolewicz, T. Sołtysik, Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000.

T. Sinko, Gramatyka łacińska, Warszawa 1925.

J. Ziabicka, Sine colloquiis colloquia, Warszawa 2000.

Cornu copiae. Ćwiczenia łacińskie dla szkół średnich i wyższych. B. Gładowska, A. Stachowicz-Garstka, M. Zawadzka, Warszawa 2015

Słowniki:

Słownik łacińsko-polski, pod red. M. Plezi, t. 1 – 5.

Oxford Latin Dictionary, red. P.G.W. Glare.

Mały słownik polsko-łaciński, pod red. nauk. L. Winniczuk.