Metodologia badań literackich

w sali

Przekazując wiedzę o zasadach, strukturze i zadaniach komparatystyki, zajęcia zapoznają z jej aktualnymi problemami, historią, polskimi i międzynarodowymi tradycjami, wpływowymi przedstawicielami, kierunkami i teoriami oraz znaczącymi odkryciami i wynikami badawczymi. Informują o działalności najważniejszych ośrodków komparatystycznych . Prezentują funkcjonujące współcześnie rozmaite specjalizacje komparatystyczne: komparatystykę literacką, kulturową, cywilizacyjną, dyskursów, interartystyczną, intermedialną, translatologiczną i historyczną. Omawiają swoiste dla tych specjalizacji zasady i kierunki badań. Zapoznają z podstawowymi pojęciami, terminami i zagadnieniami komparatystycznej teorii literatury i poetyki. Informują o podstawowych zagadnieniach translatologii.

W części wykładu poświęconej badaniom historycznoliterackim podejmowane są najważniejsze zagadnienia charakterystyczne dla tego obszaru literaturoznawstwa i ukazywana jest ich specyfika.

W pierwszej części wykładu omawiane są zagadnienia ogólnej metodologii nauk z naciskiem na dwudziestowieczny spór wokół reguł rozwoju nauki, historia poszukiwania specyfiki nauk humanistycznych, a wreszcie dylematy związane z metodologią badań literackich (szczególnie w wymiarze teoretycznoliterackim). Te ostatnie obejmują problemy podziału nauki o literaturze, wyodrębnienia jej przedmiotu, celów i metod, kwestię miejsca, jakie zajmowała literatura w humanistyce dawniejszej i jakie zajmuje obecnie.

Przekazując wiedzę o zasadach, strukturze i zadaniach komparatystyki, zajęcia zapoznają z jej aktualnymi problemami, historią, polskimi i międzynarodowymi tradycjami, wpływowymi przedstawicielami, kierunkami i teoriami oraz znaczącymi odkryciami i wynikami badawczymi. Informują o działalności najważniejszych ośrodków komparatystycznych w Polsce, Europie, Stanach Zjednoczonych, Azji. Prezentują funkcjonujące współcześnie rozmaite specjalizacje komparatystyczne: komparatystykę literacką, kulturową, cywilizacyjną, dyskursów, interartystyczną, intermedialną, translatologiczną i historyczną. Omawiają swoiste dla tych specjalizacji zasady i kierunki badań. Zapoznają z podstawowymi pojęciami, terminami i zagadnieniami komparatystycznej teorii literatury i poetyki (interakcja, transfer, asymilacja, hybrydyzacja, wymiana, transpozycja itd.). Informują o podstawowych zagadnieniach translatologii. Prezentują założenia, zasady, własności, różne działy i zastosowania metody porównawczej. Konfrontują ją z innymi metodami: genetycznymi, opisowymi, strukturalnymi, hermeneutycznymi. Charakteryzują międzytekstowe, międzykulturowe, intersemiotyczne, intermedialne, komunikacyjne i dialogowe zastosowania i aspekty komparatystyki. Wprowadzają kategorie literatury regionalnej, narodowej i powszechnej oraz objaśniają ich wzajemne relacje. Wyjaśniają związki między literaturami a językiem. Przedstawiają rolę przekładów w przenoszeniu, upowszechnianiu i uniwersalizacji literatury i kultury. Omawiają rozmaite koncepcje i formy literatury powszechnej oraz jej przenikanie się z innymi formami kultury. Wprowadzają w problematykę dwu i wielostronnych związków literackich oraz charakteryzują mechanizmy ich powstawania, funkcjonowanie i efekty. Określają zasady badania, opisu i interpretacji tego typu związków. Zapoznają z badaniami prowadzonymi nad relacjami, które łączą literaturę z innymi sztukami (muzyka, plastyka, widowisko, opera itd.), omawiają pojęcia, terminy i metodologię tego rodzaju badań, analizują przykłady oddziaływania innych sztuk na literaturę i odwrotnie. Charakteryzują relacje między odmiennymi typami dyskursów, np. między literaturą a nauką, literaturą a filozofią, literaturą a polityką. Omawiają wpływ różnych mediów (radia, telewizji, Internetu) na kształt literatury oraz jej funkcjonowanie w mediach. Podejmują problematykę miejsca literatury w kulturze, translacji form kulturowych na kategorie i formy literackie oraz przyswajania motywów, obrazów, postaci i symboli literackich przez kulturę. Wskazują na pośrednie i bezpośrednie związki teorii i badań komparatystycznych z formowaniem się współczesnej cywilizacji. Podkreślają integrujący, syntetyzujący i metanaukowy charakter badań komparatystycznych, dających antropologicznie pogłębioną wiedzę o człowieku oraz tworzonej przez niego cywilizacji i kulturze.

W części wykładu poświęconej badaniom historycznoliterackim podejmowane są najważniejsze zagadnienia charakterystyczne dla tego obszaru literaturoznawstwa i ukazywana jest ich specyfika. Namysł nad kondycją historii literatury, pytania o jej przedmiot, wskazywanie stałych i zmiennych „dylematów historyka literatury” służy zrozumieniu dynamiki zmian praktyk badawczych, dla których ważna jest historyczność literatury, oraz poznaniu stymulujących je czynników. Podczas wykładu akcent kładziony jest na korelację między rozmaicie uwarunkowanymi wyborami metodologicznymi a ich poznawczymi konsekwencjami.

I. Lektury do metodologii ogólnej i teoretycznoliterackiej:

Wilhelm Dilthey, Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych [1910], tłum. E. Paczkowska-Łagowska, Gdańsk 2004. Stąd: Przeżycie i rozumienie.

Karl Popper, Logika odkrycia naukowego [1934, 1959], tłum. U. Niklas, Warszawa 1977. Stąd: Wstęp do logiki nauki.

Hans Georg-Gadamer, Prawda i metoda [1960], tłum. B. Baran, Warszawa 2004. Stąd: Podniesienie dziejowości rozumienia do roli zasady hermeneutycznej.

Thomas Kuhn [1962], Struktura rewolucji naukowych, tłum. H. Ostromęcka, Warszawa 2001, stąd: Wstęp. O rolę dla historii; Skutki rewolucji.

Paul Feyerabend, Przeciw metodzie [1975], tłum. S. Wiertlewski, Wrocław 2001. Stąd: Indeks analityczny będący zarysem głównej tezy.

Pelc Jerzy, Myśli o języku humanistyki, w: Język współczesnej humanistyki, red. J. Pelc, Warszawa 2000

Jakobson Roman, Problemy poetyki [1921], w: Teoria badań literackich za granicą : antologia. T. 2, Od przełomu antypozytywistycznego do roku 1945. Cz. 3, Kraków 1986

Ingarden Roman, Formy poznawania dzieła literackiego, „Pamiętnik Literacki” 1936

Skwarczyńska Stefania, Przedmiot, metoda i zadania teorii literatury, „Pamiętnik Literacki” 1938

Mayenowa Maria Renata, Możliwości i niebezpieczeństwa metod matematycznych w poetyce. w: Poetyka i matematyka, red. M. R. Mayenowa, Warszawa 1965

Markiewicz Henryk, O falsyfikowaniu interpretacji literackich, w: „Pamiętnik Literacki” 1996, z. 1

Markowski Michał Paweł, Interpretacja i literatura, w: Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o literaturze, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa 2002

Nycz Ryszard, Kulturowa natura, słaby profesjonalizm. Kilka uwag o przedmiocie poznania literackiego i statusie dyskursu literaturoznawczego, w: „Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy”, red. M. P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006

Nycz Ryszard, Od teorii nowoczesnej do poetyki doświadczenia, w: „Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje”, red. R. Nycz, T. Walas, Kraków 2012

II. Lektury do metodologii komparatystycznej

T. Bilczewski (red.), Niewspółmierność. Perspektywy nowoczesnej komparatystyki. Antologia, Kraków 2010 (wybór).

D. Ďurišin, Podstawowe typy związków i zależności literackich, przeł. J. Baluch, „Pamiętnik Literacki” 1968, z. 3.

E. Kasperski, Związki literackie, intertekstualność i literatura powszechna, [w:] tegoż, Literatura i różnorodność. Teoria literatury w sytuacji ponowoczesności, Warszawa 1996.

E. Kasperski, Kategorie komparatystyki, Warszawa 2010

A. Nowicka-Jeżowa (red.), Badania porównawcze. Dyskusja o metodzie. Radziejowice 6-8 lutego 1997 r., Warszawa 1998.

H. Remak, Literatura porównawcza – jej definicja i funkcje, [w:] H. Janaszek-Ivaničkova (red.), Antologia zagranicznej komparatystyki literackiej, Warszawa 1997.

E. Szczęsna, E. Kasperski (red.), Komparatystyka dzisiaj. Problemy teoretyczne, Kraków 2010 (wybór)

J. Lotman, Problemy semiotyki komparatystycznej, [w:] A. Brodzka, M. Hopfinger (red.), Problemy wiedzy o kulturze. Prace dedykowane Stefanowi Żółkiewskiemu, Wrocław 1986.

M. Kuziak, Komparatystyka na rozdrożu? „Porównania” 2008.

III. Lektury do metodologii badań historycznoliterackich:

S. Balbus, Metodologie i mody metodologiczne we współczesnej humanistyce (literaturoznawstwie), „Przestrzenie Teorii” 2002, nr 1;

M. Bielecki, Historia – Dialog – Literatura. Interakcyjna teoria procesu historycznoliterackiego, Warszawa 2010;

W. Bolecki, Pytania o przedmiot literaturoznawstwa, „Teksty Drugie” 2005, nr 1-2;

G. Borkowska, Perspektywa postkolonialna na gruncie polskim – pytania sceptyka, w: Kultura po przejściach, osoby z przeszłością. Polski dyskurs postzależnościowy – konteksty i perspektywy badawcze, pod red. R. Nycza, Kraków 2011;

M. Cornis-Pope, Międzykulturowe opowieści w hybrydowych ramach. O pisaniu historii literatury Europy Środkowo-Wschodniej, „Teksty Drugie” 2011, nr 6;

Historie literatury polskiej 1864–1914, red. U. Kowalczuk, Ł. Książyk, Warszawa 2015;

H.R. Jauss, Historia literatury jako prowokacja, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa 1999.

K. Kasztenna, Z dziejów formy niemożliwej: wybrane problemy historii i poetyki polskiej powojennej syntezy historycznoliterackiej, Wrocław 1995;

E. Kraskowska, Czy jest możliwa (i potrzebna) herstoria literatury polskiej?, w: Widnokręgi literatury – wielogłosy krytyki. Prace ofiarowane prof. Teresie Walas, red. A. Łebkowska, R. Nycz, M. Popiel, Kraków 2015;

Kulturowa historia literatury, pod red. A. Łebkowskiej, W. Boleckiego, Warszawa 2015;

M. Maryl, Antropologia odbioru literatury – zagadnienia metodologiczne, „Teksty Drugie” 2009, nr 1/2;

F. Moretti, Wykresy, mapy, drzewa. Abstrakcyjne modele na potrzeby historii literatury, przeł. T. Bilczewski, A. Kowalcze-Pawlik, Kraków 2016;

A.Nasiłowska, Historia literatury polskiej, Warszawa 2019;

R. Nycz, Możliwa historia literatury, „Teksty Drugie” 2010, nr 5;

R. Nycz, O przedmiocie studiów literackich – dziś, w: tegoż, Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura, Warszawa 2012;

Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze, red. M. Czermińska, Kraków 2005, t. I;

M. Świerkosz, Historia literatury kobiet – niedokończony projekt, „Wielogłos” 2011, nr 2;

T.Walas, Czy jest możliwa inna historia literatury?, Kraków 1993;

T.Walas, Historia literatury w perspektywie kulturowej – dawniej i dziś, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski i R. Nycz, Kraków 2006;

H.White, Poetyka pisarstwa historycznego, red. E.Domańska i M.Wilczyński, Kraków 2000;

M. Zaleski, Jak możliwa jest dziś historia literatury?, w: Z perspektywy końca wieku, red. J. Abramowska, A. Brodzka, Warszawa 1999;

J. Ziomek, Epoki i formacje w dziejach literatury polskiej, w: tegoż, Prace ostatnie. Literatura i nauka o literaturze, Warszawa 1994;

[Po uzgodnieniu ze studentkami i studentami mogą być dokonane zmiany w sylabusie.]

w sali

Przekazując wiedzę o zasadach, strukturze i zadaniach komparatystyki, zajęcia zapoznają z jej aktualnymi problemami, historią, polskimi i międzynarodowymi tradycjami, wpływowymi przedstawicielami, kierunkami i teoriami oraz znaczącymi odkryciami i wynikami badawczymi. Informują o działalności najważniejszych ośrodków komparatystycznych . Prezentują funkcjonujące współcześnie rozmaite specjalizacje komparatystyczne: komparatystykę literacką, kulturową, cywilizacyjną, dyskursów, interartystyczną, intermedialną, translatologiczną i historyczną. Omawiają swoiste dla tych specjalizacji zasady i kierunki badań. Zapoznają z podstawowymi pojęciami, terminami i zagadnieniami komparatystycznej teorii literatury i poetyki. Informują o podstawowych zagadnieniach translatologii.

W części wykładu poświęconej badaniom historycznoliterackim podejmowane są najważniejsze zagadnienia charakterystyczne dla tego obszaru literaturoznawstwa i ukazywana jest ich specyfika.

W pierwszej części wykładu omawiane są zagadnienia ogólnej metodologii nauk z naciskiem na dwudziestowieczny spór wokół reguł rozwoju nauki, historia poszukiwania specyfiki nauk humanistycznych, a wreszcie dylematy związane z metodologią badań literackich (szczególnie w wymiarze teoretycznoliterackim). Te ostatnie obejmują problemy podziału nauki o literaturze, wyodrębnienia jej przedmiotu, celów i metod, kwestię miejsca, jakie zajmowała literatura w humanistyce dawniejszej i jakie zajmuje obecnie.

Przekazując wiedzę o zasadach, strukturze i zadaniach komparatystyki, zajęcia zapoznają z jej aktualnymi problemami, historią, polskimi i międzynarodowymi tradycjami, wpływowymi przedstawicielami, kierunkami i teoriami oraz znaczącymi odkryciami i wynikami badawczymi. Informują o działalności najważniejszych ośrodków komparatystycznych w Polsce, Europie, Stanach Zjednoczonych, Azji. Prezentują funkcjonujące współcześnie rozmaite specjalizacje komparatystyczne: komparatystykę literacką, kulturową, cywilizacyjną, dyskursów, interartystyczną, intermedialną, translatologiczną i historyczną. Omawiają swoiste dla tych specjalizacji zasady i kierunki badań. Zapoznają z podstawowymi pojęciami, terminami i zagadnieniami komparatystycznej teorii literatury i poetyki (interakcja, transfer, asymilacja, hybrydyzacja, wymiana, transpozycja itd.). Informują o podstawowych zagadnieniach translatologii. Prezentują założenia, zasady, własności, różne działy i zastosowania metody porównawczej. Konfrontują ją z innymi metodami: genetycznymi, opisowymi, strukturalnymi, hermeneutycznymi. Charakteryzują międzytekstowe, międzykulturowe, intersemiotyczne, intermedialne, komunikacyjne i dialogowe zastosowania i aspekty komparatystyki. Wprowadzają kategorie literatury regionalnej, narodowej i powszechnej oraz objaśniają ich wzajemne relacje. Wyjaśniają związki między literaturami a językiem. Przedstawiają rolę przekładów w przenoszeniu, upowszechnianiu i uniwersalizacji literatury i kultury. Omawiają rozmaite koncepcje i formy literatury powszechnej oraz jej przenikanie się z innymi formami kultury. Wprowadzają w problematykę dwu i wielostronnych związków literackich oraz charakteryzują mechanizmy ich powstawania, funkcjonowanie i efekty. Określają zasady badania, opisu i interpretacji tego typu związków. Zapoznają z badaniami prowadzonymi nad relacjami, które łączą literaturę z innymi sztukami (muzyka, plastyka, widowisko, opera itd.), omawiają pojęcia, terminy i metodologię tego rodzaju badań, analizują przykłady oddziaływania innych sztuk na literaturę i odwrotnie. Charakteryzują relacje między odmiennymi typami dyskursów, np. między literaturą a nauką, literaturą a filozofią, literaturą a polityką. Omawiają wpływ różnych mediów (radia, telewizji, Internetu) na kształt literatury oraz jej funkcjonowanie w mediach. Podejmują problematykę miejsca literatury w kulturze, translacji form kulturowych na kategorie i formy literackie oraz przyswajania motywów, obrazów, postaci i symboli literackich przez kulturę. Wskazują na pośrednie i bezpośrednie związki teorii i badań komparatystycznych z formowaniem się współczesnej cywilizacji. Podkreślają integrujący, syntetyzujący i metanaukowy charakter badań komparatystycznych, dających antropologicznie pogłębioną wiedzę o człowieku oraz tworzonej przez niego cywilizacji i kulturze.

W części wykładu poświęconej badaniom historycznoliterackim podejmowane są najważniejsze zagadnienia charakterystyczne dla tego obszaru literaturoznawstwa i ukazywana jest ich specyfika. Namysł nad kondycją historii literatury, pytania o jej przedmiot, wskazywanie stałych i zmiennych „dylematów historyka literatury” służy zrozumieniu dynamiki zmian praktyk badawczych, dla których ważna jest historyczność literatury, oraz poznaniu stymulujących je czynników. Podczas wykładu akcent kładziony jest na korelację między rozmaicie uwarunkowanymi wyborami metodologicznymi a ich poznawczymi konsekwencjami.

I. Lektury do metodologii ogólnej i teoretycznoliterackiej:

Wilhelm Dilthey, Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych [1910], tłum. E. Paczkowska-Łagowska, Gdańsk 2004. Stąd: Przeżycie i rozumienie.

Karl Popper, Logika odkrycia naukowego [1934, 1959], tłum. U. Niklas, Warszawa 1977. Stąd: Wstęp do logiki nauki.

Hans Georg-Gadamer, Prawda i metoda [1960], tłum. B. Baran, Warszawa 2004. Stąd: Podniesienie dziejowości rozumienia do roli zasady hermeneutycznej.

Thomas Kuhn [1962], Struktura rewolucji naukowych, tłum. H. Ostromęcka, Warszawa 2001, stąd: Wstęp. O rolę dla historii; Skutki rewolucji.

Paul Feyerabend, Przeciw metodzie [1975], tłum. S. Wiertlewski, Wrocław 2001. Stąd: Indeks analityczny będący zarysem głównej tezy.

Pelc Jerzy, Myśli o języku humanistyki, w: Język współczesnej humanistyki, red. J. Pelc, Warszawa 2000

Jakobson Roman, Problemy poetyki [1921], w: Teoria badań literackich za granicą : antologia. T. 2, Od przełomu antypozytywistycznego do roku 1945. Cz. 3, Kraków 1986

Ingarden Roman, Formy poznawania dzieła literackiego, „Pamiętnik Literacki” 1936

Skwarczyńska Stefania, Przedmiot, metoda i zadania teorii literatury, „Pamiętnik Literacki” 1938

Mayenowa Maria Renata, Możliwości i niebezpieczeństwa metod matematycznych w poetyce. w: Poetyka i matematyka, red. M. R. Mayenowa, Warszawa 1965

Markiewicz Henryk, O falsyfikowaniu interpretacji literackich, w: „Pamiętnik Literacki” 1996, z. 1

Markowski Michał Paweł, Interpretacja i literatura, w: Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o literaturze, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa 2002

Nycz Ryszard, Kulturowa natura, słaby profesjonalizm. Kilka uwag o przedmiocie poznania literackiego i statusie dyskursu literaturoznawczego, w: „Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy”, red. M. P. Markowski, R. Nycz, Kraków 2006

Nycz Ryszard, Od teorii nowoczesnej do poetyki doświadczenia, w: „Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje”, red. R. Nycz, T. Walas, Kraków 2012

II. Lektury do metodologii komparatystycznej

T. Bilczewski (red.), Niewspółmierność. Perspektywy nowoczesnej komparatystyki. Antologia, Kraków 2010 (wybór).

D. Ďurišin, Podstawowe typy związków i zależności literackich, przeł. J. Baluch, „Pamiętnik Literacki” 1968, z. 3.

E. Kasperski, Związki literackie, intertekstualność i literatura powszechna, [w:] tegoż, Literatura i różnorodność. Teoria literatury w sytuacji ponowoczesności, Warszawa 1996.

E. Kasperski, Kategorie komparatystyki, Warszawa 2010

A. Nowicka-Jeżowa (red.), Badania porównawcze. Dyskusja o metodzie. Radziejowice 6-8 lutego 1997 r., Warszawa 1998.

H. Remak, Literatura porównawcza – jej definicja i funkcje, [w:] H. Janaszek-Ivaničkova (red.), Antologia zagranicznej komparatystyki literackiej, Warszawa 1997.

E. Szczęsna, E. Kasperski (red.), Komparatystyka dzisiaj. Problemy teoretyczne, Kraków 2010 (wybór)

J. Lotman, Problemy semiotyki komparatystycznej, [w:] A. Brodzka, M. Hopfinger (red.), Problemy wiedzy o kulturze. Prace dedykowane Stefanowi Żółkiewskiemu, Wrocław 1986.

M. Kuziak, Komparatystyka na rozdrożu? „Porównania” 2008.

III. Lektury do metodologii badań historycznoliterackich:

S. Balbus, Metodologie i mody metodologiczne we współczesnej humanistyce (literaturoznawstwie), „Przestrzenie Teorii” 2002, nr 1;

M. Bielecki, Historia – Dialog – Literatura. Interakcyjna teoria procesu historycznoliterackiego, Warszawa 2010;

W. Bolecki, Pytania o przedmiot literaturoznawstwa, „Teksty Drugie” 2005, nr 1-2;

G. Borkowska, Perspektywa postkolonialna na gruncie polskim – pytania sceptyka, w: Kultura po przejściach, osoby z przeszłością. Polski dyskurs postzależnościowy – konteksty i perspektywy badawcze, pod red. R. Nycza, Kraków 2011;

M. Cornis-Pope, Międzykulturowe opowieści w hybrydowych ramach. O pisaniu historii literatury Europy Środkowo-Wschodniej, „Teksty Drugie” 2011, nr 6;

Historie literatury polskiej 1864–1914, red. U. Kowalczuk, Ł. Książyk, Warszawa 2015;

H.R. Jauss, Historia literatury jako prowokacja, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa 1999.

K. Kasztenna, Z dziejów formy niemożliwej: wybrane problemy historii i poetyki polskiej powojennej syntezy historycznoliterackiej, Wrocław 1995;

E. Kraskowska, Czy jest możliwa (i potrzebna) herstoria literatury polskiej?, w: Widnokręgi literatury – wielogłosy krytyki. Prace ofiarowane prof. Teresie Walas, red. A. Łebkowska, R. Nycz, M. Popiel, Kraków 2015;

Kulturowa historia literatury, pod red. A. Łebkowskiej, W. Boleckiego, Warszawa 2015;

M. Maryl, Antropologia odbioru literatury – zagadnienia metodologiczne, „Teksty Drugie” 2009, nr 1/2;

F. Moretti, Wykresy, mapy, drzewa. Abstrakcyjne modele na potrzeby historii literatury, przeł. T. Bilczewski, A. Kowalcze-Pawlik, Kraków 2016;

A.Nasiłowska, Historia literatury polskiej, Warszawa 2019;

R. Nycz, Możliwa historia literatury, „Teksty Drugie” 2010, nr 5;

R. Nycz, O przedmiocie studiów literackich – dziś, w: tegoż, Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura, Warszawa 2012;

Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze, red. M. Czermińska, Kraków 2005, t. I;

M. Świerkosz, Historia literatury kobiet – niedokończony projekt, „Wielogłos” 2011, nr 2;

T.Walas, Czy jest możliwa inna historia literatury?, Kraków 1993;

T.Walas, Historia literatury w perspektywie kulturowej – dawniej i dziś, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. M.P. Markowski i R. Nycz, Kraków 2006;

H.White, Poetyka pisarstwa historycznego, red. E.Domańska i M.Wilczyński, Kraków 2000;

M. Zaleski, Jak możliwa jest dziś historia literatury?, w: Z perspektywy końca wieku, red. J. Abramowska, A. Brodzka, Warszawa 1999;

J. Ziomek, Epoki i formacje w dziejach literatury polskiej, w: tegoż, Prace ostatnie. Literatura i nauka o literaturze, Warszawa 1994;

[Po uzgodnieniu ze studentkami i studentami mogą być dokonane zmiany w sylabusie.]