Dydaktyka historii cz. 2 (Specjalizacja nauczycielska)

uprawnienia pedagogiczne

Realizacja programu specjalizacji nauczycielskiej na studiach I stopnia na kierunku “Historia” oraz zaliczenie zajęć „Podstawy dydaktyki”.

Zajęcia obowiązkowe dla studentów realizujących program specjalizacji nauczycielskiej na studiach I stopnia na kierunku “Historia”. Celem zajęć jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji historii w szkole podstawowej.

Zajęcia „Dydaktyka historii cz.2” adresowane są do studentów, którzy wybrali specjalizację nauczycielską i ukończyli cz. 1 dydaktyki w szkole podstawowej. Celem zajęć jest umożliwienie studentowi opanowania wiedzy i umiejętności składających się na warsztat nauczyciela historii. Podczas ćwiczeń studenci nabywają wiedzę i umiejętności z zakresu pracy z uczniami na lekcjach historii. Wśród omawianych zagadnień można wyróżnić, m.in. sztukę zadawania pytań i ich tworzenia, pracę w grupach oraz pracę z błędem ucznia. W trakcie zajęć poruszona zostanie także kwestia indywidualizacji procesu nauczania i uczenia się.

Duża część zajęć poświęcona będzie kształceniu praktycznych umiejętności planowania pracy z trzema podstawowymi źródłami wiedzy ucznia - mapą, ilustracją oraz tekstem z wykorzystaniem poznanych metod dydaktycznych. Ważnym elementem ćwiczeń będzie też planowanie pracy w zakresie kształcenia w czasie lekcji umiejętności poruszania się w czasie historycznym (lokowanie w czasie wydarzeń historycznych). Podczas zajęć studenci będą doskonalić umiejętność prawidłowego pod względem merytorycznym i metodycznym doboru metod i technik kształcenia, a także udzielania informacji zwrotnej.

– Podstawa programowa edukacji historycznej w szkole podstawowej: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dn. 14.02.2107, Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej 2017, poz. 356 (dostępne: www.prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20170000356).

– M. Bieniek, Dydaktyka historii. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2007.

– D. Buehl, Strategie aktywnego nauczania czyli jak efektywnie nauczać i skutecznie uczyć się, Kraków 2004

– E. Chorąży, D. Konieczka-Śliwińska, S. Roszak, Edukacja historyczna w szkole. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.

– J. Dirksen, Projektowanie metod dydaktycznych. Efektywne strategie edukacyjne, tłum. J. Solecki, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2017.

– J. Hattie, Widoczne uczenie się dla nauczycieli. Jak maksymalizować siłę oddziaływania na uczenie się, tłum. Z. Janowska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2015.

– H. Konopka, M. Liedke, M. Ocytko, A. Pasko, Jak uczyć historii w zreformowanej szkole, Białystok 2003.

– J. Maternicki, Cz. Majorek, A. Suchoński, Dydaktyka historii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993.

– Metodyka nauczania historii w szkole podstawowej, pod red. Cz. Majorka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988.

– E. Perrott, Efektywne nauczanie: praktyczny przewodnik doskonalenia nauczania, tłum. A. Janowski, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.

– Petty G., Nowoczesne nauczanie. Praktyczne wskazówki i techniki dla nauczycieli, wykładowców i szkoleniowców, przekład J.Bartosik, GWP, wyd. 3, Sopot 2010 (także inne wydania).

-D. Sterna, Uczę (się) w szkole, Warszawa 2014

– Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, pod red. K. Kruszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa (wiele wydań).

– Współczesna dydaktyka historii. Zarys encyklopedyczny dla nauczycieli i studentów, pod red. J. Maternickiego, Wydawnictwo Juka, Warszawa 2004.

Wiedza: po zakończeniu zajęć student zna i rozumie:

• kompetencje kluczowe i ich kształtowanie w ramach nauczania przedmiotu historia w szkole podstawowej;

• konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania, w tym metody aktywizujące; proces uczenia się przez działanie, odkrywanie lub dociekanie naukowe oraz pracę badawczą ucznia; metodę projektów;

• zasady doboru metod nauczania typowych dla przedmiotu historia;

• metodykę realizacji poszczególnych treści kształcenia w obrębie przedmiotu historia w szkole podstawowej;

• organizację pracy w klasie i w grupach;

• potrzebę indywidualizacji nauczania;

• sposoby organizowania przestrzeni klasy szkolnej: środki dydaktyczne (podręczniki i pakiety edukacyjne) i pomoce dydaktyczne – dobór i wykorzystanie zasobów edukacyjnych, w tym elektronicznych i obcojęzycznych; edukacyjne zastosowania mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnej; myślenie komputacyjne w rozwiązywaniu problemów w zakresie przedmiotu historia w szkole podstawowej;

• metody kształcenia w odniesieniu do przedmiotu historia;

• zasady planowania pracy z mapą, ilustracją oraz tekstem z wykorzystaniem poszczególnych metod dydaktycznych;

• znaczenie kształtowania postawy odpowiedzialnego i krytycznego wykorzystywania mediów cyfrowych oraz poszanowania praw własności intelektualnej.

Umiejętności: po zakończeniu zajęć student potrafi:

• dostosować sposób komunikacji do poziomu rozwojowego uczniów;

• kreować sytuacje dydaktyczne służące rozwojowi zainteresowań uczniów i popularyzacji wiedzy;

• dobierać metody pracy klasy oraz środki dydaktyczne, w tym z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnej, aktywizujące uczniów;

• formułować odpowiednie pytania na lekcji wspomagające rozwój wiedzy i umiejętności uczniów;

• pracować z błędem ucznia;

• zaplanować pracę na lekcji z wykorzystaniem mapy, ikonografii oraz tekstów udzielić informacji zwrotnej.

Kompetencje społeczne: po zakończeniu zajęć student jest gotów do:

• adaptowania metod pracy do potrzeb uczniów;

• promowania odpowiedzialnego i krytycznego wykorzystywania mediów cyfrowych oraz poszanowania praw własności intelektualnej;

• kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów;

• rozwijania u uczniów ciekawości, aktywności i samodzielności poznawczej oraz logicznego i krytycznego myślenia;

• indywidualizacji procesu nauczania.

Warunki zaliczenia zajęć oraz kryteria oceniania:

- obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności. Obie trzeba zaliczyć, o ile prowadzący nie zwolni z tego obowiązku)

- aktywność na zajęciach

- przygotowanie do zajęć (znajomość materiałów zadanych przed zajęciami)

- wykonanie oraz zaliczenie trzech zadań opisanych w sylabusie (przygotowanie scenariusza lekcji, przeprowadzenie etiudy, udzielenie informacji zwrotnej)