Etyka dziennikarska

obowiązkowe

Program przedmiotu obejmuje zagadnienia z zakresu etyki zawodowej związane bezpośrednio z podstawowymi problemami etycznymi wynikającymi z wykonywania zawodu dziennikarza. Podstawowym kryterium doboru tych problemów jest ich późniejsze wykorzystanie w praktyce zawodowej. Zajęcia koncentrują się na dwóch poziomach analizy:

- na założeniach teoretycznych związanych z istotą etyki zawodowej a zwłaszcza aksjologią określającą pojęcia dobra i zła, a także na omówieniu podstawowych standardów i zasad (takich jak wolność, prawda, uczciwość), które mają uświadomić studentom, że cała filozofia dziennikarstwa ma jednoznacznie etyczne podłoże

- na założeniach praktycznych czyli na analizie orzeczeń, oświadczeń organów samokontroli działających w środowisku dziennikarskim (Rada Etyki Mediów, sądy koleżeńskie działające przy stowarzyszeniach dziennikarskich) jak również na studium kazusów, naruszeń standardów etycznych i analizie medioznawczo-etycznej dziennikarskiej rzetelności

Celem zajęć jest analiza teoretyczna i praktyczna powszechnie uznanych zasad i norm etycznych. Student ma otrzymać wiedzę, która pozwoli mu świadomie stosować w praktyce zawodowej standardy etyczne i warsztatowe, ułatwić podejmowanie trudnych decyzji i rozwiązywanie dylematów moralnych. Zajęcia powinny ukształtować taki rodzaj wrażliwości etycznej, który będzie przekładał się na świadomą odpowiedzialność za przygotowywane i redagowane materiały prasowe. Pozwoli też na umiejętność uzasadniania wyborów, których dokonuje w pracy zawodowej, a które wiążą się z dramatem wyboru dobra, którego się broni i dobra, które się narusza. Celem zajęć jest więc internalizacja podstawowych wartości etycznych tak aby student potrafił je aplikować w pracy zawodowej i aby wartości te stanowiły wewnętrzny imperatyw samokontroli publikowanych treści.

J. Pleszczyński, Etyka dziennikarska, Delfin, Warszawa 2007

I. Dobosz, Prawo i etyka w zawodzie dziennikarza, Oficyna a Wolters Kluwer – business, Warszawa 2008

W. Rivers, C. Mathews, Etyka środków przekazu, WAiF, Warszawa 1995

E. Ossowska, Normy moralne. Próba systematyzacji, PWN, Warszawa 1997

B. Golka, B. Michalski, Etyka dziennikarska, a kwestie informacji masowej, COM SNP, Warszawa 1989

H. M. Kepplinger, Mechanizmy skandalizacji w mediach, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego, Kraków 2008

Elementy z obszaru wiedzy:

Po odbyciu zajęć absolwent zna podstawowe pojęcia i terminy określające system wartości i powinności „dziennikarzy” które zawarte są w kodeksach etyki dziennikarskiej. Absolwent wie, że odpowiedzialność moralna jest najbardziej osobistą i niezbywalną z ludzkich wolności i najcenniejszym z ludzkich praw. Nie można jej człowiekowi odebrać, nie można się nią podzielić z drugim człowiekiem, nie można przekazać jej innemu.

Elementy z obszaru umiejętności:

Absolwent posiada umiejętności pozwalające mu na rozróżnianie i stosowanie standardów i zasad istniejących w obowiązujących medialnych kodeksach etycznych. Absolwent potrafi w sytuacjach kryzysowych rozwiązywać dylematy moralne, ma też większą świadomość konsekwencji swoich słów i czynów.

Elementy z obszaru innych kompetencji:

Absolwent ma orientacje społeczną zorientowaną na przestrzeganie uniwersalnych i powszechnie akceptowanych norm moralnych, ma świadomość przestrzegania zasad współżycia społecznego jak również ma świadomość swojej autonomii i tożsamości.

Ocena ciągła, praca semestralna, obecność na zajęciach i egzamin pisemny

Brak