Edukacja ekologiczna w praktyce

ogólnouniwersyteckie

w sali

Kurs przeznaczony jest dla studentów zainteresowanych edukacją w zakresie ochrony przyrody, zarówno szkolną, jak i pozaszkolną. Obejmuje dwa bloki. W pierwszym studenci zapoznają się z podstawami edukacji przyrodniczej w aspekcie ochrony przyrody i środowiska oraz z zasadami opracowania i realizowania różnych projektów edukacyjnych. Zajęcia przedstawiają różne metody popularyzacji zagadnień przyrodniczych, jak prelekcja, pokaz slajdów, panele dyskusyjne, samodzielne odkrywanie, a także gry i zabawy edukacyjne, ilustrujące tematy ekologiczne i związane z ochroną przyrody. W drugiej części zajęć studenci pracują nad swoimi własnymi projektami edukacyjnymi. Zaliczenie odbywa się na podstawie oceny tych projektów.

Kurs poświęcony jest szeroko pojętej edukacji na rzecz ochrony przyrody, z naciskiem na jej stronę praktyczną raczej niż teoretyczną. Zajęcia mają formę 6-godzinnych ćwiczeń z elementami wykładu, podzielonych na dwa bloki. W bloku I studenci zapoznają się z podstawowymi metodami i formami edukacyjnymi, przede wszystkim dotyczącymi edukacji nieformalnej (pozaszkolnej). Obejmuje on następujące zagadnienia: (1) definicja edukacji ekologicznej i przyrodniczej, przedstawienie zagadnień edukacyjnych związanych z ochroną przyrody i ich społecznych uwarunkowań; zasady przygotowywania i realizacji projektu edukacyjnego, analiza jego celów, metod realizacji, dostępnych środków, treści, grupy do której działania są adresowane, ocena skuteczności; (2) gry i zabawy interakcyjne – rola w edukacji przyrodniczej, przykłady (formy parateatralne, panel dyskusyjny, gry i zabawy symulacyjne itd.); samodzielne odkrywanie przyrody i kształtowanie emocjonalnego stosunku do niej – przykłady zabaw, gier i eksperymentów, omówienie zalet tych form i ewentualnych trudności; (3) zasady przygotowywania prezentacji: prelekcji, pokazu slajdów itp., kształtowanie wizerunku i wiarygodności osoby prezentującej; (4) zasady fotografowania i wykorzystanie materiałów fotograficznych (przede wszystkim slajdów) w edukacji; (5) wykorzystanie ww. form i metod edukacyjnych w prezentacji takich zagadnień, jak ochrona zagrożonych gatunków i ekosystemów, konwencja waszyngtońska (CITES), unijne dyrektywy ptasia i siedliskowa. Część zajęć odbywa się w parku i w szklarniach Ogrodu Botanicznego UW. Pod koniec bloku I studenci przedstawiają swój własny projekt edukacyjny, który będzie realizowany samodzielnie lub w grupach dwuosobowych. Blok II poświęcony jest realizacji tych projektów, po ich uprzedniej akceptacji przez koordynatorów. Kurs kończy się seminarium zaliczeniowym, na którym studenci przedstawiają rezultaty swoich projektów.

Skrypt rozdawany na zajęciach.

Wiedza:

– student wykazuje się wiedzą o czynnikach wpływających na stan przyrody i środowiska, przyczynach degradacji gleby, zasobów wodnych i krajobrazu, zagrożeniach środowiska przyrodniczego oraz metodach ochrony przyrody w stopniu wystarczającym do zastosowania w edukacji społecznej (K_W02 OP2, K_W05 OP2, K_W10 OP2)

Umiejętności:

– student identyfikuje przyczyny degradacji ekosystemów wodnych i lądowych oraz przyczyny ginięcia gatunków (K_U07 OP2)

– przedstawia zagadnienia z zakresu ochrony różnorodności biologicznej, stosując różnorodne metody edukacyjne, dobrane do wieku uczestników, ich motywacji i wiedzy oraz sytuacji dydaktycznej (K_U12 OP2, K_U15 OP2);

Kompetencje społeczne:

– student przygotowuje projekt edukacyjny dotyczący ww. zagadnień, w tym przeprowadza analizę grupy docelowej, określa cele projektu oraz ocenia dostępne środki, wybiera metody dydaktyczne, sporządza kosztorys, wykonuje projekt oraz dokonuje jego ewaluacji (K_K05 OP2, K_K06 OP2, K_K07 OP2).

Zaliczenie odbywa się na podstawie zrealizowania własnego projektu edukacyjnego (np. opracowanie gry lub zabawy edukacyjnej, przygotowanie odpowiednich pomocy dydaktycznych, opracowanie ścieżki dydaktycznej itp.). Egzamin ma formę seminarium, przedstawiającego wyniki projektu. Zrealizowany projekt oceniany jest pod kątem merytorycznym (poprawność treści biologicznych i dydaktycznych); na końcową ocenę wpływa również sposób jego prezentacji na egzaminie.

NIE DOTYCZY