Spektroskopia A - laboratorium

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1200-1ENSPEAL4
Kod Erasmus / ISCED:	13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Spektroskopia A - laboratorium
Jednostka:	Wydział Chemii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	Student powinien mieć ukończony kurs matematyki, fizyki i chemii kwantowej.
Skrócony opis:	Ćwiczenia laboratoryjne ze spektroskopii molekularnej: UV/VIS, IR, Ramana i NMR, budowa spektrometru .
Pełny opis:	W ramach pracowni odbywa się pięć ćwiczeń, na których student zaznajamia się z najczęściej stosowanymi w chemii metodami spektroskopowymi. Ćwiczenia mają na celu demonstrację zastosowań metod prezentowanych na wykładzie do rozwiązania konkretnych problemów naukowych oraz poszerzenie wiedzy teoretycznej. 1. IR – Zastosowanie spektroskopii FT-IR oraz techniki wymiany izotopowej H/D do badania przemian strukturalnych w żelatynie 2. R – Analiza widm Ramana amidów 3. UV-VIS – Widma fluorescencyjne chininy 4. NMR – Analiza prostych widm NMR 5. Budowa spektrometru
Literatura:	1. Z. Kęcki, Podstawy spektroskopii molekularnej, PWN, Warszawa, 1992. 2. Joanna Sadlej, Spektroskopia molekularna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, W-wa 2002. 3. Peter William Atkins, Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa 2003.
Efekty uczenia się:	Student powinien umieć interpretować widma molekularne oraz znać zastosowania najważniejszych metod spektroskopowych w chemii.
Metody i kryteria oceniania:	Ocena jest średnią z ocen z pięciu ćwiczeń, wyciąganych na podstawie wejściówki, aktywności podczas ćwiczenia i opisu. Nieobecność na pracowni wymaga usprawiedliwienia. Na pracowni dodatkowej można uzupełnić zaległości. Do pracowni dodatkowych mogą przystąpić jedynie studenci, którym do zaliczenia pracowni brakuje nie więcej niż dwa ćwiczenia.
Praktyki zawodowe:	Nie dotyczy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.