Datowanie izotopowe
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1200-1CHJDATIW6 |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.3
|
Nazwa przedmiotu: | Datowanie izotopowe |
Jednostka: | Wydział Chemii |
Grupy: |
Przedmioty do wyboru dla studentów 6-go semestru (S1-PRK-CHJR) |
Punkty ECTS i inne: |
1.50
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Zakłada się, że student posiada podstawową wiedzę z: - fizyki; - chemii ogólnej; - chemii i fizyki jądrowej, w szczególności rozpady promieniotwórcze, prawa rozpadów promieniotwórczych, budowa jądra atomowego; oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią, detekcja promieniowania; - chemii fizycznej; - chemii analitycznej. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Na wykładzie zostaną przedstawione zagadnienia związane z podstawami oraz zastosowaniem technik izotopowych w określaniu wieku/datowaniu. Omówione zostaną metody datowania wykorzystujące różne izotopy promieniotwórcze i trwałe. Przedstawione zostaną wady i zalety tych metod. |
Pełny opis: |
Podstawowe metody datowania, metody bezwzględne i względne Metody datowania nie wykorzystujące radioizotopów (krótkie wprowadzenie): dendrochronologia, lichenometria, magnetostratygrafia, metody oparte na luminescencji, pomiar szybkości diagenezy, pomiar szybkości hydratacji obsydianu, metody chemiczne oznaczania "wieku" wody, biostratygrafia, warwochronologia Metody datowania izotopowego: - radiowęglowa (C14) - metody datowania "wieku" wody: trytowa, trytowo-helowa, chlorowa, jodowa, radonowa, helowa (alfa), wykorzystanie gazów szlachetnych Ar i Kr - metody datowania skał, minerałów, gleby: strontowo-rubidowa, potasowo-argonowa, potasowo-wapniowa, uranowo-ołowiowa, samarowo-neodymowa, lutetowo-hafnowa, renowo-osmowa, metoda "początkowego ołowiu", metoda rozszczepienia uranu, metoda nierównowagi promieniotwórczej, metoda U/Th-He, cezowa - wykorzystanie izotopów trwałych - datowanie wystawienia na powierzchnię Dla każdej z technik omówione zostaną pochodzenie oznaczanych izotopów, ich obieg w przyrodzie, czynniki mające wpływ na ich występowanie, wpływ działalności człowieka, wykorzystywane metody pomiarowe, metodologia obliczeń, możliwe źródła błędów, metody weryfikacji wyników, wady i zalety. Porównanie różnych metod datowania izotopowego. Termin wykładu jest do ustalenia |
Literatura: |
A. Vértes, S. Nagy, Z. Klencsár, R.G. Lovas, F. Rösch, Handbook of Nuclear Chemistry, Springer, 2011 W. Szymański, Chemia Jądrowa, PWN, Warszawa, 1991 A. Czerwiński, Energia Jądrowa i Promieniotwórczość, Oficyna Edukacyjna K. Pazdro, Warszawa, 2005 J. Sobkowski, M. Jelińska-Kazimierczuk, Chemia Jądrowa, Adamantan, Warszawa, 2006 V.I. Ferronsky, V.A. Polyakov, Isotopes of the Earth's Hydrosphere, Springer, 2012 R.E.Taylor, M.J. Aitken, Chronometric Dating in Archaeology, Springer, 1997 M.A. Geyh, H. Schleicher, Absolute Age Determination, Springer, 1990 R. Bowen, Isotopes in the Earth Sciences, Chapman&Hall, 1994 P.G. Cook, A.L. Herczeg, Environmental Tracers in Subsurface Hydrology, Springer, 2000 A. Vertes, S. Nagy, K. Süvegh, Nuclear Methods in Mineralogy and Geology, Springer, 1998 H.G. Attendorn, R. Bowen, Radioactive and Stable Isotope Geology, Chapman and Hall, 1997 M. Baskaran, Handbook of Environmental Isotope Geochemistry,,Springer, 2012 J. Beer, K. McCracken, R. von Steiger, Cosmogenic Radionuclides. Theory and Applications in the Terrestrial and Space Environments, Springer, 2012 R. Tykva, D. Berg, Environmental Pollution and Radiochronology, Kluwer, 2004 |
Efekty uczenia się: |
Znajomość podstaw technik datowania izotopowego, w tym: - co i wjaki sposób może być datowane; - metody stosowane do datowania danego rodzaju materiałów; - pochodzenie i obieg badanych izotopów w przyrodzie; - stosowane metody i techniki pomiarowe; - źródła błędów. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Michał Grdeń | |
Prowadzący grup: | Michał Grdeń | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.