Zaawansowana pracownia inżynierii nanostruktur cz. II

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1100-4INZ24
Kod Erasmus / ISCED:	13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Zaawansowana pracownia inżynierii nanostruktur cz. II
Jednostka:	Wydział Fizyki
Grupy:	Inżynieria nanostruktur, II stopień; przedmioty dla I roku
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (opisowo):	W czasie studiów licencjackich w ramach przedmiotu Techniki pomiarowe w nanotechnologii (w 30, lab 75 godzin) studenci poznają podstawy: NMR, dyfrakcji promieni rentgenowskich, wysokosprawnej chromatografii cieczowej, spektrometrii mas, spektroskopii IR, Ramana, UV/VIS, NSOM, AFM, STM, EPR, SQUID, dichroizm kołowy, techniki femtosekundowe i pikosekundowe. W ramach zaawansowanej pracowni inżynierii nanostruktur wiadomości te zostaną zastosowane do właściwości fizykochemicznych specyficznych dla nanomateriałów. Studenci zapoznają się również z metodami wytwarzania różnych nanomateriałów: węglowych, ceramicznych, półprzewodnikowych i polimerowych
Skrócony opis:	Poznane w ramach studiów licencjackich metody badawcze zostaną zastosowane do badań właściwości fizykochemicznych specyficznych dla nanomateriałów.
Efekty uczenia się:	Głównym celem „Zaawansowanej pracowni inżynierii nanostruktur” jest zapoznanie studentów z technikami eksperymentalnymi stosowanymi w różnych działach fizyki i chemii. W ramach pracowni wiadomości te zostaną zastosowane do właściwości fizykochemicznych specyficznych dla nanomateriałów. Studenci zapoznają się również z metodami wytwarzania różnych nanomateriałów: węglowych, ceramicznych, półprzewodnikowych i polimerowych.
Metody i kryteria oceniania:	Ocena jest średnią ocen za każde wykonane ćwiczenie.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.