Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Astrofizyka R

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1100-3Ind06
Kod Erasmus / ISCED: 13.203 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Astrofizyka R
Jednostka: Wydział Fizyki
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Założenia (opisowo):

Znajomość podstaw fizyki

Skrócony opis:

Wybrane zagadnienia współczesnej astrofizyki.

Pełny opis:

Wykład ma na celu wprowadzenie do astrofizyki oraz prezentację jej metod badawczych polegających na tworzeniu fizycznych modeli obiektów/zjawisk w celu wyjaśnienia ich obserwacji.

Program:

1. Wstęp; źródła danych. Atmosfera, pochłanianie, "seeing", refrakcja. Współczesne teleskopy i detektory.

2. Układ Słoneczny i inne układy planetarne. Aberracja, paralaksa i teoria Kopernika. Planety i księżyce, planetoidy, meteoroidy i komety.

3. Gwiazdy, obserwacje, aktualne problemy.

4. Modele struktury wewnętrznej gwiazd.

5. Fazy ewolucji, ostateczne produkty, nukleosynteza.

6. Układy podwójne gwiazd: obserwacje, procesy fizyczne, ewolucja.

7. Astrofizyczne źródła fal grawitacyjnych. Fale grawitacyjne: generacja i detekcja.

8. Astrofizyczne źródła promieniowania X i gamma. Przegląd astrofizycznych mechanizmów produkcji fotonów wysokich energii i ich źródeł.

9. Błyski gamma. Historia odkrycia, mechanizmy fizyczne. Źródła błysków.

10. Galaktyki jako układy gwiazd. Ciemna materia.

11. Różne możliwe przejawy aktywności galaktyk. Efekty relatywistyczne. Rola czarnych dziur.

12. Izotropowe i jednorodne modele Wszechświata. "Ciemna energia".

13. Procesy we wczesnych fazach ewolucji Wszechświata. Powstanie struktury. Anizotropia mikrofalowego promieniowania tła.

14. Soczewkowanie grawitacyjne. Zastosowania.

Opis sporządził Michał Jaroszyński, maj 2010

Literatura:

1. Frank Shu ,,Galaktyki, gwiazdy, życie'' , Prószyński i Ska, 2003

2. Marek Demiański ,,Astrofizyka relatywistyczna'', PWN, 1978

3. Marcin Kubiak "Gwiazdy i materia międzygwiazdowa", PWN 1994

4. Michał Jaroszyński "Galaktyki i budowa Wszechświata", PWN 1993

Efekty uczenia się:

Efektem uczenia będzie podstawowa wiedza dotycząca głównych zjawisk astronomicznych i podstawowych typów obiektów. Po ukończeniu wykładu student właściwie i w sposób rozszerzony kojarzy podstawowe cechy obiektów i zjawisk astronomicznych z tłumaczącymi je prawami fizyki.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin pisemny w postaci testu otwartego

Praktyki zawodowe:

Nie dotyczy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.
ul. Pasteura 5, 02-093 Warszawa tel: +48 22 5532 000 https://www.fuw.edu.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)