Wstęp do widzenia obuocznego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1100-2BO06 |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.201
|
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do widzenia obuocznego |
Jednostka: | Wydział Fizyki |
Grupy: |
ESOO - Europejskie Studia Optyki Okularowej i Optometrii dla II roku |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Założenia (opisowo): | Wymagania: zaliczone przedmioty z 1 roku studiów na kierunku ESOOiO: Optyka widzenia, Laboratorium optyki widzenia. 1. Zdobycie wiedzy dotyczącej prawidłowego widzenia obuocznego i ewentualnych odchyleń, które mogą ten proces zakłócać. 2. Poznanie podstawowych procedur badawczych dotyczących widzenia obuocznego. 3. Umiejętność przeprowadzenia wywiadu z pacjentem ze szczególnym uwzględnieniem różnych aspektów prawidłowego widzenia obuocznego lub odchyleń w tym zakresie. 4. Zrozumienie zasad wyboru procedur badawczych pozwalających na ocenę stanu widzenia obuocznego, analiza możliwych rozwiązań korekcyjnych i planowanie działań terapeutycznych mających na celu usprawnienie lub przywrócenie prawidłowego widzenia obuocznego u pacjentów bez zeza. 5. Zapoznanie się z zasadami analizy graficznej i umiejętność wykorzystywanie jej w codziennej praktyce optometrycznej. 6. Zrozumienie różnic między forią zdysocjowaną, różnicą fiksacji i forią stowarzyszoną. 7. Klasyfikacja zezów towarzyszących i możliwe adaptacje do zeza. 8. Poznanie podstawowej procedury badania pacjenta z zezem obejmującej wywiad, klasyfikację zeza, przeprowadzenie wstępnej jego diagnostyki oraz zapoznanie się z możliwymi działaniami terapeutycznymi. 9. Zapoznanie się z działaniem mięśni okoruchowych, podstawami anatomii aparatu okoruchowego i jego zaburzeń z uwzględnieniem zezów porażennych. 10. Poznanie zasad doboru korekcji pryzmatycznej i dostępnymi rozwiązaniami technicznymi w tym zakresie. 11. Poznanie aparatury badawczej i podstawowych urządzeń terapeutycznych wykorzystywanych w badaniu i terapii widzenia obuocznego. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia obejmują podstawowe informacje na temat prawidłowego widzenia obuocznego i możliwych jego zaburzeń, oraz związanych z nimi dolegliwości. Studenci poznają procedury i podstawowy sprzęt wykorzystywane w badaniu, usprawnianiu lub przywracaniu widzenia obuocznego. Uczą się jak diagnozować pacjentów z zezem towarzyszącym lub porażennym i jakie są możliwe scenariusze dalszego postępowania terapeutycznego. |
Pełny opis: |
1. Prawidłowe widzenie obuoczne • Elementy procesu percepcji i uczenia się • Kierunek wzrokowy, punkty i obszary korespondujące i dysparatne, fuzja motoryczna i sensoryczna, prawo Heringa • Horopter i przestrzeń Panuma • Poziomy widzenia obuocznego, fuzja płaska, stereopsja, tłumienie i dwojenie fizjologiczne • Warunki prawidłowego widzenia obuocznego • Osie w oku, oś optyczna, oś fiksacji, oś źreniczna, linia widzenia • Jednooczne i obuoczne kryteria oceny odległości • Ortoforia, heteroforia horyzontalna i wertykalna, cykloforia, heterotropia, mikrotropia • Cover test naprzemienny i jednostronny, zjawisko Phi • Metody pomiaru forii zdysocjowanej i zakresów wergencji fuzyjnej • Składowe konwergencji, bodziec do akomodacji, bodziec do konwergencji, krzywa Dondersa, analiza graficzna, zależność między akomodacją i konwergencją, ułamek ACA • Kryteria Sherda, Percivala i Saladina • Różnica fiksacji i foria stowarzyszona • Różnowzroczność (anizometropia), anizejkonia, typy, metody pomiaru i zalecany sposób korekcji, wzór Prentice’a, powiększenie okularowe • Testy widzenia obuocznego, w tym spolaryzowane i czerwono-zielone, procedury badania akomodacji, konwergencji i motoryki oczu 2. Zezy towarzyszące • Podział zezów i ich charakterystyka • Dwojenie i konfuzja, adaptacje do zezów jedno i dwuoczne • Tłumienie, niedowidzenie, ekscentryczna fiksacja i anomalna korespondencja siatkówkowa, ich charakterystyka, rodzaje i podstawowe procedury badawcze oraz możliwe scenariusze działań korekcyjnych i terapeutycznych. • Klasyfikacja zezów, wywiad i badanie wstępne pacjentów z zezem 3. Zezy porażenne • Ruchy oczu śledzące i sakadowe, dukcje, wersje, wergencje • Mięśnie okoruchowe i ich działanie przy różnych kierunkach obserwacji, zaopatrzenie nerwowe, budowa anatomiczna aparatu okoruchowego • Metody wyznaczania mięśnia porażonego, test szerokiego H, test soczewki czerwonej, test trzech kroków Parksa 4. Zasady doboru korekcji pryzmatycznej • Korekcja pryzmatyczna – dostępne rozwiązania techniczne i ich charakterystyka • Pryzmat - kiedy, jakiej wielkości i w jakiej formie? • Wyznaczanie wartości i kierunku bazy pryzmatów skośnych za pomocą siatki graficznej i metodą wyliczeniową |
Literatura: |
OPTOMETRIA T. Grosvenor wyd. polskie 1 , red. T. Tokarzewski, M. Ożóg Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Rok wydania 2011 Dodatkowe: Korekcja wad wzroku - procedury badania refrakcji A. Styszyński, Alfamedica press 2009 |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny. Warunkiem zaliczenia wykładu jest uzyskanie więcej niż 60% poprawnych odpowiedzi z egzaminu. Skala oceniania: bdb ≥90% db+ ≥85% i <90% db ≥ 80% i <85% dst+≥70% i <80% dst ≥60% i <70% ndst <60% Zdanie tego egzaminu jest warunkiem koniecznym dopuszczenia do zajęć w IV semestrze na Pracowni optometrycznej II. Osoby, które nie zdały egzaminu a zarejestrowały się w USOS na Pracownię optometryczną II powinny się wyrejestrować. Jeśli tego nie dopełnią, zostaną wyrejestrowane przez Dziekanat. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR WYK
CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 60 godzin, 30 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Jacek Pniewski, Tomasz Tokarzewski | |
Prowadzący grup: | Tomasz Tokarzewski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.