Pracownia fizyczna i elektroniczna

Pracownia Fizyczna i Elektroniczna ma na celu teoretyczne i praktyczne zapoznanie studentów z podstawami fizycznymi działania, budową i zastosowaniami układów elektronicznych skonstruowanych z dyskretnych i zintegrowanych układów analogowych i cyfrowych.

Zajęcia na Pracowni Fizycznej i Elektronicznej składają się z 10 sesji zajęć laboratoryjnych uzupełnionych 15 godzinami zajęć przygotowawczych.

Pracownia umożliwia studentom zapoznanie się z podstawami fizycznymi działania, budową i zastosowaniami układów elektronicznych złożonych z dyskretnych i zintegrowanych układów analogowych i cyfrowych

Podczas kursu słuchacze zdobywają umiejętność stosowania różnych technik pomiarowych, interpretacji danych doświadczalnych, oceny ich błędów oraz porównywania z przewidywaniami teoretycznymi.

Program:

Program Pracowni Fizycznej i Elektronicznej przewiduje wykonanie następujących ćwiczeń laboratoryjnych (literami oznaczono warianty do wyboru, spr. – wymagane jest sprawozdanie))

1. Badanie własności filtrów RC (spr.)

2. Badanie drgań w obwodzie RLC (spr.)

3. Charakterystyka diody germanowej, krzemowej i diody Zenera (spr.)

4. Badanie charakterystyk tranzystora (spr.)

5. Wzmacniacz tranzystorowy (spr.):

a) w układzie o wspólnym emiterze lub

b) w układzie o wspólnej kolektorze lub

c) w układzie o wspólnej bazie.

6. Cyfrowe układy scalone I : bramki i operacje logiczne

7. Cyfrowe układy scalone II : przerzutniki, liczniki, dekodery

8. Cyfrowe układy scalone III (spr.) :

a) następnik / poprzednik liczby binarnej lub

b) układ sekwencyjny lub

c) stoper

9. Analogowe układy scalone I (spr.) :

a) wzmacniacz operacyjny odwracający, różniczkujący lub

b) wzmacniacz operacyjny nieodwracający, całkujący

10. Analogowe układy scalone II (spr.):

a) dyskryminator

b) generator

c) stabilizator napięcia.

Opis sporządził Zenon Janas, listopad 2011.

1. Instrukcje do ćwiczeń dostępne na stronie

http://www.fuw.edu.pl/studia/pracownie/

2. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003

3. T. Stacewicz, A. Kotlicki, Elektrnika w laboratorium naukowym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994

4. J.R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995.

Po ukończeniu zajęć w ramach Pracowni FiE studenci posiadają wiedzę o zjawiskach i technikach pomiarowych stosowanych w badaniach zjawisk fizycznych. Posiadają umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi (multimetry, oscyloskop, komputerowe systemy zbierania danych). Studenci posiadają umiejętność planowania i prowadzenia pomiarów. Posiadają umiejętność interpretacji danych doświadczalnych oraz potrafią dokonywać analizy wyników z uwzględnieniem niepewności pomiarowych. Studenci potrafią zaprojektować, zbudować i uruchomić podstawowe układy elektroniczne.

Każde ćwiczenie wykonywane na Pracowni Fizycznej i Elektronicznej jest oceniane; ocenie podlega przygotowanie studenta do wykonanie ćwiczenia, sposób prowadzenia pomiarów oraz pisemne sprawozdanie z przeprowadzonego doświadczenia.

Zajęcia przygotowawcze kończą się kolokwium końcowym.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen za wykonanie ćwiczeń laboratoryjnych oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego.

Ocena końcowa z Pracowni fizycznej i elektronicznej wystawiana jest na podstawie średniej arytmetycznej ocen uzyskanych z ćwiczeń laboratoryjnych oraz oceny z kolokwium końcowego, przy czym ocena z kolokwium liczona jest z wagą 2.