Podstawy fizyki II

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	4030-PFIZ2
Kod Erasmus / ISCED:	13.201 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Podstawy fizyki II
Jednostka:	Wydział Fizyki
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Założenia (lista przedmiotów):	Podstawy fizyki I 4030-PFIZ1
Założenia (opisowo):	Student ma ukończoną szkołę średnią.
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Wykład ma na celu rozszerzenie wiedzy nabytej w liceum ogólnokształcącym. Program zawiera podstawy optyki falowej.
Pełny opis:	1. Równania Maxwella w postaci całkowej. 2. Fale elektromagnetyczne. Energia fali elektromagnetycznej. 3. Zjawisko odbicia, załamania, dyspersja materiałowa. 4. Polaryzacja światła. Otrzymywanie światła spolaryzowanego. Prawo Malusa. Anizotropia kryształów, dwójłomność. 5. Interferencja światła, spójność światła. 6. Interferencja przy wielokrotnych odbiciach. 7. Dyfrakcja na szczelinie. Siatka dyfrakcyjna. 8. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. 9. Dualizm korpuskularno- falowy światła. 10. Model budowy atomu, poziomy energetyczne. 11. Ciągłe, liniowe i absorpcyjne widma światła. Promieniowanie ciała czarnego. 12. Zasada działania lasera.
Literatura:	1. D. Holliday ,R. Resnick, J. Walker "Podstawy fizyki" t.1-5 PWN. 2. J.R Meyer-Arendt "Wstęp do optyki" PWN. 3. Sz.Szczeniowski "Optyka" PWN.
Efekty uczenia się:	Po ukończeniu przedmiotu student: 1. Zna prawa Maxwella. 2. Rozumie zjawisko indukcji elektromagnetycznej potrafi podać przykłady ilustrujących je doświadczeń. 3. Analizuje zjawiska: polaryzacji, dyfrakcji i interferencji światła. 4. Potrafi podać i zinterpretować doświadczenia ilustrujące zjawisko polaryzacji, dyfrakcji i interferencji światła. 5. Podaje przykłady zjawisk, w których ujawnia się kwantowa natura światła. 6. Wyjaśnia związek między promieniowaniem a budową materii. 7. Rozwiązuje przykłady rachunkowe ilustrujące zagadnienia przedstawione na wykładzie.
Metody i kryteria oceniania:	Obecność na wykładzie jest obowiązkowa. Na każdym wykładzie jest kartkówka z treści z poprzedniego wykładu. Przedmiot zalicza pozytywna ocena z egzaminu składającego się z części ustnej i pisemnej. Ocena części pisemnej składa się z: oceny za kartkówki i oceny za egzamin pisemny - każda z części daje możliwość uzyskania 50% całkowitej liczby punktów. Szczególną wagę przywiązuje się do umiejętności opisu doświadczeń przeprowadzanych na wykładzie i analizy fizycznej przebiegu pokazywanych zjawisk fizycznych.
Praktyki zawodowe:	Nie są wymagane.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.