Podstawy obrazowania medycznego

obowiązkowe

w sali

Wykład przybliża zasady działania nowoczesnych urządzeń diagnostyki obrazowej, ich konstrukcję oraz podstawowe informacje dotyczące praw fizycznych wykorzystywanych do obrazowania wnętrza ciała człowieka. Wyjaśnione zostaną też podstawowe pojęcia używane do opisu jakości obrazowania. W ramach warsztatów studenci wykorzystają oprogramowanie do prezentacji i analizy obrazów medycznych.

Celem wykładu będzie wyjaśnienie podstawowych zasad powstawania obrazów wykorzystywanych w diagnostyce medycznej: konstrukcji urządzeń diagnostycznych oraz zjawisk i praw fizycznych, na których opierają swoje działanie. W pierwszej części wykładu zostanie omówione zastosowanie do obrazowania promieniowania jonizującego, w szczególności promieni Roentgena. Następnie wprowadzona zostanie koncepcja trójwymiarowej rekonstrukcji obrazów w metodach diagnostycznych takich jak rentgenowska tomografia komputerowa (CT), tomografia komputerowa pojedynczej emisji fotonu (SPECT) i tomografia emisji pozytonów (PET). W końcu zostaną omówione podstawy metod obrazowania nie wykorzystujących promieniowania jonizującego, a więc rezonansu magnetycznego (MRI), ultrasonografii (USG). Dodatkowo warsztaty z wykorzystaniem komputerów pozwolą studentom zapoznać się z podstawowymi metodami analizy obrazów medycznych płaskich i trójwymiarowych zapisanych w formie cyfrowej.

1. Cieszanowski A., Prószyński B., Radiologia Diagnostyka obrazowa RTG TK USG i MR, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2022

2. Pruszyński B. Diagnostyka obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka badań. PZWL Wydawnictwo Lekarskie. 2013

3. Materiały online: https://brain.fuw.edu.pl/edu/index.php/Obrazowanie_Medyczne

Po ukończeniu zajęć:

B.W6. student zna i rozumie naturalne i sztuczne źródła promieniowania jonizującego oraz jego oddziaływanie z materią

B.W8. student zna i rozumie fizyczne podstawy nieinwazyjnych metod obrazowania

B.W9. student zna i rozumie fizyczne podstawy wybranych technik terapeutycznych, w tym ultradźwięków i naświetlań

B.U1. student potrafi wykorzystywać znajomość praw fizyki do wyjaśnienia wpływu czynników zewnętrznych, takich jak temperatura, przyspieszenie, ciśnienie, pole elektromagnetyczne i promieniowanie jonizujące, na organizm i jego elementy

B.U11. student potrafi dobierać odpowiedni test statystyczny, przeprowadzać podstawowe analizy statystyczne, posługiwać się odpowiednimi metodami przedstawiania wyników, interpretować wyniki metaanalizy i przeprowadzać analizę prawdopodobieństwa przeżycia

K_K7. student jest gotów do korzystania z obiektywnych źródeł informacji

Uzyskanie efektów uczenia weryfikowane jest dwoma poziomami sprawdzianów pisemnych.

Na pierwszym poziomie, do uzyskania pozytywnej oceny z przedmiotu niezbędne jest uzyskanie zaliczenia warsztatów. Zaliczenie warsztatów dokonuje się na podstawie oddanego raportu z wykonanego zadania. Niezaliczony raport można raz poprawić.

Na drugim poziomie, przeprowadzany jest sprawdzian pisemny na koniec semestru, obejmujący materiał przedmiotu. Sprawdzian można raz poprawić.

Obecność na wykładach jest obowiązkowa. Dopuszcza się jedną nieusprawiedliwioną nieobecność.

Obecność na warsztatach jest obowiązkowa. W wypadku usprawiedliwionej przez lekarza nieobecności należy ją odrobić w sposób uzgodniony z prowadzącym. Dopuszcza się jedną nieobecność na warsztatach bez usprawiedliwienia, o ile sposób jej odrobienia zostanie wcześniej uzgodniony.