Niewerbalne systemy komunikacji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3007-SP-LOG2-NSK
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (0239) Languages, not elsewhere classified Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Niewerbalne systemy komunikacji
Jednostka:	Instytut Polonistyki Stosowanej
Grupy:	Pomagisterskie Studium Logopedyczne Pomagisterskie Studium Logopedyczne rok 2 Pomagisterskie Studium Logopedyczne sem. 4
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Podczas zajęć konwersatoryjnych student zdobywa wiedzę na temat wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się (AAC), nabywa umiejętność przeprowadzenia diagnozy kompetencji komunikacyjnych, zapoznaje się ze sposobami włączania osoby niemówiącej do działań w grupie rówieśniczej, poznaje zasady funkcjonowania i pracy w placówce edukacyjno-terapeutycznej.
Pełny opis:	1.Nabywanie umiejętności przeprowadzenia diagnozy kompetencji komunikacyjnych. 2.Kształtowanie umiejętności tworzenia indywidualnego systemu porozumiewania się. 3.Korzystanie z urządzeń niskiej i wysokiej technologii oraz ze specjalistycznych programów komputerowych wspomagających porozumiewanie się użytkowników AAC. 4.Zapoznanie ze sposobami włączenia osoby niemówiącej do działań w zespole/grupie rówieśniczej. 5.Włączanie rodziców dziecka niemówiącego lub z trudnościami w porozumiewaniu się w proces edukacyjno-terapeutyczny. 6.Zapoznanie z zasadami tworzenia systemu AAC w placówce edukacyjno-terapeutycznej.
Literatura:	1.Błeszyński Jacek [red.], „Alternatywne i wspomagające metody komunikacji”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006 2.Grycman Magdalena, Smyczek Alina [red.], „Wiem, czego chcę! Doświadczenia polskich terapeutów i użytkowników wspomagających sposobów porozumiewania się (AAC)” Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Kraków 2004 3.Martinsen Harald, Tetzchner Stephen „Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 2002 4.Warrick Anne „Porozumiewanie się bez słów”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 1999
Efekty uczenia się:	Po zaliczeniu przedmiotu student: WIEDZA: Zna podstawowe funkcje języka Rozumie czym jest komunikacja w rozwoju dziecka zna terminologię AAC UMIEJĘTNOŚCI: potrafi zidentyfikować grupy użytkowników AAC dobiera odpowiedni system znaków dla konkretnego użytkownika AAC przeprowadza wstępną diagnozę dziecka niemówiącego tworzy indywidualny system komunikacji dla niemówiącego dziecka potrafi zaaranżować sytuacje komunikacyjną i przygotować partnera komunikacji KOMPETENCJE SPOLECZNE: rozumie znaczenie pracy zespołowej (personel placówki, rodzice) nad komunikacją w odniesieniu do potrzeb dziecka potrafi przewidywać skutki braku podjęcia działań dotyczących wspierania rozwoju komunikacji dziecka niemówiącego
Metody i kryteria oceniania:	KONTROLA OBECNOŚCI

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.