Sztuka prezentacji i emisja głosu

obowiązkowe

Zajęcia są praktyczną kontynuacją kursu „Retoryka w komunikowaniu publicznym" nastawioną na indywidualny warsztat studentki/studenta.

w sali

Zajęcia przygotowują studentów do wszechstronnej  sztuki wystąpień publicznych, w tym kompetentnej pracy głosem. Aby świadomie i poprawnie posługiwać się językiem mówionym, konieczne jest poznanie prawideł mówionej polszczyzny, jak również techniki mowy i reguł odpowiadających za wyrazisty przekaz. Praktyka różnych w formie i treści wystąpień publicznych pozwala ponadto poznać indywidualne reakcje na stresogenne sytuacje, a w dalszej kolejności – zredukować ich skutki.

Retoryczne actio to sztuka, nauka i praktyka występowania przed publicznością, nawet jeśli jest nią jedna osoba lub niewidoczne dla mówcy audytorium internetu.

*** Blok autoprezentacyjny ***

Na zajęciach, w mniejszych grupach, poznamy i przećwiczymy w praktyce zasady indywidualnych wystąpień publicznych, które obecnie są praktykowane w środowisku uniwersyteckim, a także zawodowym.

Na kolejnych spotkaniach będziemy pracować m.in. nad formatami typu: elevator speech/pitch, mowa 3-minutowa, pecha kucha itp.

Ważnym elementem zajęć będzie autoocena oraz grupowa, wzajemna ocena przygotowanych wystąpień.

*** Blok zajęć z emisji ***

Częścią kursu będą współprowadzone przez specjalistę zajęcia z emisji (10 godz.), które mają na celu poprawienie wyrazistości mówienia, wzbogacenie barwy głosu i ekspresji wypowiedzi.

1. Przedstawienie uwarunkowań prawidłowej emisji głosu i właściwej artykulacji oraz zasad higieny pracy głosem.

2. Przygotowanie ciała do pracy głosem: prawidłowa postawa, techniki redukcji niepotrzebnych napięć w obszarach tworzenia głosu, ustalenie optymalnego toru oddechowego.

3. Ćwiczenia fonacyjne. Poszukiwanie najbardziej naturalnego, wygodnego i estetycznego brzmienia dźwięku. Praca nad samogłoskami języka polskiego – poszukiwanie odpowiedniej przestrzeni artykulacyjnej i optymalnej barwy

4. Usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych. Praca nad głoskami języka polskiego:

spółgłoski zwarte – kształtowanie właściwej dynamiki

spółgłoski szczelinowe i zwarto-szczelinowe – poszukiwanie jak największej precyzji artykulacyjnej (zwłaszcza w zakresie miejsca artykulacji)

spółgłoski półotwarte – wyrazistość, unikanie redukcji

grupy spółgłoskowe – unikanie uproszeń oraz zbyt głębokich upodobnień

5. Zapoznanie z najważniejszymi zasadami poprawnej wymowy polskiej:

wymowa samogłosek nosowych

wymowa spółgłosek podwojonych

rozziew samogłoskowy

podstawowe różnice między wymową i pisownią – upodobnienia i uproszczenia dopuszczalne w wymowie wzorcowej

akcent wyrazowy

*** Blok zajęć autoprezentacyjnych ***

Podstawą są materiały przygotowane przez prowadzącego na zajęcia.

Przydatne mogą być następujące pozycje:

Korolko M., „Sztuka retoryki", (1998), Warszawa, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna".

Leary M., (2017), „Wywieranie wrażenia. Strategie autoprezentacji", Gdańsk, GWP.

Orłoś M. (2018), „O sztuce wystąpień publicznych", Warszawa, Wydawnictwo RM.

Trojanowski M., (2018), „Prezentacje i wystąpienia w biznesie. Istota, uwarunkowania, badania", Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kutnyj P. (2020). „Sztuka autoprezentacji i wystąpień publicznych", Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kutnyj P. (2024). „Szkoła retoryki. Jak przekonująco przemawiać, dyskutować i pisać", Wydawnictwo Onepress.

*** Blok zajęć z emisji ***

*Poradniki zawierające zestawy ćwiczeń dotyczących oddechu, głosu i artykulacji*

Toczyska B., (2016), Zacznij od samogłoski. Samogłoska w logopedii artystycznej, Gdańsk, Harmonia Universalis.

Walczak- Deleżyńska M., (2001), Aby język giętki… Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od Tennera do B. Toczyskiej, Wrocław, PWST im. L. Solskiego w Krakowie, oddz. we Wrocławiu.

Toczyska B., (2007), Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Bednarek J. (2002), Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław, Towarzystwo Wiedzy Powszechnej. Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji.

Linklater K., (2012), Uwolnij swój głos. Tworzenie obrazów w pracy nad głosem i mową, Kraków, PWST im. L. Solskiego.

Ciecierska-Zajdel B., (2012), Trening głosu, Warszawa, Edgard.

*Podręczniki poświęcone m.in. wybranym aspektom doskonalenia głosu i artykulacji w logopedii artystycznej i medialnej*

Logopedia artystyczna, (2016), red. B. Kamińska, S. Milewski, Gdańsk, Harmonia Universalis.

Prozodia. Przyswajanie, badanie, zaburzenia, terapia, (2020), red. M. Wysocka, B. Kamińska, S. Milewski, Gdańsk, Harmonia Universalis.

*Publikacje poświęcone poprawności wymawianiowej*

Karpowicz T. (2012), Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, r. Wymowa, PWN, Warszawa, s.15-58.

Logopedia artystyczna, (2016), red. B. Kamińska, S. Milewski, Część II. Wymowa i prozodia – aspekty normatywne, opisowe, kierunki zmian, s. 80-229, Gdańsk, Harmonia Universalis.

Dunaj B. (2006), Zasady poprawnej wymowy polskiej, Język Polski LXXXVI 3, s. 161-172.

Michałowska D. (2006), O polskiej wymowie scenicznej, Wyd. PWST, Kraków

Madejowa M. (1992), Nauka o języku w szkole. Zasady współczesnej wymowy polskiej (w zakresie samogłosek nosowych i grup spółgłoskowych) oraz ich przydatność w praktyce szkolnej, Język Polski LXXII 2-3, s. 187-198.

Jadacka H. (2011), Wymowa grup spółgłoskowych w perspektywie glottodydaktycznej (norma a uzus elity), w: Polskie dźwięki, polskie słowa, polska gramatyka, red. B. Pędzich, D. Zdunkiewicz-Jedynak, Warszawa, s. 451-463.

Lubaś W.(2006), Język w komunikacji, perswazji i reklamie, r. Przegląd wybranych zagadnień poprawnościowych. Zagadnienia fonetyczne, Dąbrowa Górnicza, s. 69-78.

Zajda A. (1977), Problemy wymowy polskiej w ujęciu słownika, w: Słownik wymowy polskiej, red. M. Karaś, M. Madejowa, PWN Warszawa-Kraków, s. XXVII-XXXIX.

Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, (1993), red. W. Lubaś, S. Urbańczyk, Kraków-Katowice, TMJP.

*** Blok zajęć autoprezentacyjnych ***

WIEDZA

Student/ka zna i rozumie:

- podstawowe zasady organizacji wystąpienia publicznego,

- różne formaty wystąpień publicznych i ich charakterystyczne cechy,

- retoryczne zasady obejmujące antyczne memoria i actio.

UMIEJĘTNOŚCI

Student/ka potrafi:

- skomponować wystąpienie publiczne, odpowiednio dobierając w nim treści,

- zaaranżować korzystną przestrzeń dla swojego wystąpienia,

- przygotować różne formy pomocy werbalnych i wizualnych wspierających wystąpienie publiczne,

- rozpoznać własne walory autoprezentacyjne i potrafi je wykorzystać w praktyce,

- rozpoznać własne bariery związane ze skuteczną prezentacją i wie, jak je pokonać.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Student/ka jest gotów/gotowa do

- dobierania stosownych form prezentacyjne do treści oraz czasu i miejsca wystąpienia,

- rozróżniania i właściwej oceny kompetencji miękkich w zakresie zajęć.

*** Blok zajęć z emisji ***

WIEDZA

Student/ka zna i rozumie:

- podstawy budowy narządu głosu i aparatu artykulacyjnego oraz sposób tworzenia dźwięków mowy,

- ćwiczenia usprawniające aparat oddechowy, fonacyjny i artykulacyjny,

- zasady poprawnej wymowy dotyczące języka polskiego,

- zasady właściwej higieny głosu w pracy zawodowej,

UMIEJĘTNOŚCI

Student/ka potrafi:

- rozpoznać własne błędy artykulacyjne i emisyjne,

- modyfikować nieprawidłowe nawyki emisyjne i artykulacyjne,

- kształtować fonetyczną stronę swoich wypowiedzi zgodnie z normą wzorcową języka mówionego,

- operować głosem na różnych poziomach dynamiki, tempa i ekspresji.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Student/ka jest gotów/gotowa do

- rozpoznania złożoności problemów związanych z emisją głosu i wpływu jej zaburzenia na komunikację oraz estetykę wypowiedzi,

- akceptacji różnic wynikających z indywidualnych zdolności i możliwości głosowych.

Na ocenę końcową składać się będą:

- przygotowywanie zadań na zajęcia,

- systematyczne prowadzenie własnej oceny nad doskonaleniem swoich predyspozycji według podanych zasad,

- wygłoszenie wszystkich wymaganych formatów wystąpień.

---

Szacunkowy nakład pracy:

- udział w zajęciach 30h (1 ECTS)

- autoewaluacja i wzajemna ewaluacja 15h (0,5 ECTS)

- przygotowanie własnych wystąpień 45h (1,5 ECTS)

----

Dopuszczalne są 2 usprawiedliwione nieobecności na cały kurs (oba bloki), które jednak nie zwalniają z obowiązku wygłoszenia przewidywanych wystąpień.

Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim: par. 2. pkt. 17; par. 33.

--- Zasady korzystania ze sztucznej inteligencji ---

Korzystanie ze sztucznej inteligencji (SI) powinno być jawne i przejrzyste. Każde użycie SI musi być udokumentowane, ze wskazaniem narzędzia, które zostało wykorzystane oraz cel jego użycia.

Konkretne zadania i prace domowe mogą zawierać wskazówki i ograniczenia dotyczące zasad korzystania z SI. Studenci powinni zapoznać się z nimi przed rozpoczęciem pracy nad zadaniem wykorzystującym SI.

Nielegalne lub nieetyczne wykorzystanie SI, takie jak kopiowanie prac innych osób bez odpowiedniego zaznaczenia źródła, jest surowo zabronione i podlega odpowiednim sankcjom akademickim.

W razie wątpliwości co do dopuszczalności wykorzystania SI w określonym kontekście, studenci powinni zwrócić się o pomoc do prowadzącego zajęcia.

asady korzystania z narzędzi SI:

1. Jeśli osoba studiująca chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.

2. Osoba studiująca nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli osoba studiująca wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.

Podstawa:

1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki

2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia

3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Nie przewiduje się.