Drukuj sylabusPracownia elektroniczna dla nanoinżynierii
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 1100-2INZ25 |
| Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0533) Fizyka
|
| Nazwa przedmiotu: | Pracownia elektroniczna dla nanoinżynierii |
| Jednostka: | Wydział Fizyki |
| Grupy: |
Nanoinżynieria; przedmioty dla II roku |
| Strona przedmiotu: | http://pracownie1.fuw.edu.pl/pe-IN/ |
| Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Kierunek podstawowy MISMaP: | fizyka |
| Założenia (opisowo): | Studenci powinni mieć ukończona pracownię wstępną (1100-2INZ18 Pracownia fizyczna dla nanoinżynierii) i posiadać podstawowa umiejętność wykonywania i opracowywania pomiarów. Od strony teoretycznej konieczna jest znajomość fizycznych podstaw elektryczności (szkoła średnia) i liczb zespolonych (wykład z algebry). |
| Tryb prowadzenia: | w sali |
| Skrócony opis: |
Pracownia elektroniczna ma zaznajomić studentów z teorią przyrządów elektronicznych oraz z praktycznymi podstawami budowy prostych układów elektronicznych analogowych i cyfrowych. |
| Pełny opis: |
Pracownia elektroniczna ma zaznajomić studentów z teorią przyrządów elektronicznych biernych i czynnych, podstawami teoretycznymi półprzewodników i technologii cyfrowej. Studenci będą budować i mierzyć proste układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. Zapoznają się przy tym z technikami eksperymentalnymi wykorzystującymi podstawową elektroniczną aparaturę pomiarową, na przykładzie pomiarów obwodów elektrycznych i elektronicznych. Duża waga przywiązywana będzie do graficznej prezentacji wyników pomiarowych, dopasowania zależności funkcyjnych do wyników pomiarów oraz do stosowania zasad analizy niepewności pomiarowych. Strona www Pracowni Elektronicznej Wykonywane ćwiczenia będą dotyczyły obwodów prądu stałego i zmiennego (obwody RLC), półprzewodnikowej diody i tranzystora, wzmacniacza operacyjnego i podstaw układów cyfrowych (bramki, przerzutniki). Studenci poznają podstawową elektroniczną aparaturę pomiarową: woltomierz, amperomierz, omomierz, zasilacz laboratoryjny, generator funkcyjny, oscyloskop cyfrowy, a także wybrane oprogramowanie do przedstawiania i analizy danych pomiarowych. |
| Literatura: |
1) Instrukcje do ćwiczeń przedstawione na stronie www pracowni. 2) D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, PWN 2005 tom 3 - rozdziały 26, 27, 28, 31, 33 - elementy i obwody prądu stałego i zmiennego tom 5 - rozdział 42 - przewodnictwo elektryczne ciał stałych 3) R. Śledziewski, Elektronika dla fizyków, PWN 1982 |
| Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu Pracowni Elektronicznej studenci posiadają: - Wiedzę o elementach i przyrządach elektronicznych oraz o podstawowych zjawiskach fizycznych wykorzystywanych w elektronice. - Umiejętność posługiwania się przyrządami pomiarowymi (multimetry, oscyloskop, komputerowe systemy zbierania danych). - Umiejętność interpretacji danych doświadczalnych oraz potrafią dokonywać analizy wyników z uwzględnieniem niepewności pomiarowych. - Potrafią lutować. - Potrafią zaprojektować, zbudować i uruchomić podstawowe układy elektroniczne. |
| Metody i kryteria oceniania: |
Ocena z Pracowni wystawiana jest na podstawie punktów uzyskanych z poszczególnych ćwiczeń, uczestnictwa w wykładach oraz z kolokwiów. |
| Praktyki zawodowe: |
- |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (w trakcie)
| Okres: | 2023-02-20 - 2023-06-18 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Laboratorium, 39 godzin
Wykład, 6 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Krzysztof Korona | |
| Prowadzący grup: | Krzysztof Korona, Aleksandra Łopion, Małgorzata Niemiec, Barbara Piętka | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
