Analiza statystyczna wyników doświadczalnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1100-2ENASWDWZ |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.204
|
Nazwa przedmiotu: | Analiza statystyczna wyników doświadczalnych |
Jednostka: | Wydział Fizyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Na wykładzie przedstawione są podstawowe koncepcje rachunku prawdopodobieństwa i metody statystycznej analizy danych spotykane w dziedzinie fizyki jądra atomowego i fizyki cząstek elementarnych. |
Pełny opis: |
1. Prawdopodobieństwo 2. Prawdopodobieństwo warunkowe i statystyczna niezależność 3. Podstawowe rozkłady 4. Wielowymiarowe zmienne losowe i ich rozkłady 5. Przekształcenia zmiennych losowych 6. Momenty zmiennych losowych 7. Momenty z próby 8. Momenty funkcji zmiennych losowych 9. Estymatory parametrów podstawowych rozkładów 10. Własności estymatorów 11. Metoda momentów 12. Metoda największej wiarogodności 13. Estymacja przedziałowa 14.Testy hipotez 15. Metoda najmniejszych kwadratów |
Literatura: |
1. S. Brandt, Analiza danych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1998; 2. G. Bohm i G. Zech, Introduction to Statistics and Data Analysis for Physicsts, Verlag Deutsches Elektronen-Synchrotron, 2010 [wolny dostęp: https://bib-pubdb1.desy.de/record/389738]; 3. L. Lista, Statistical Methods for Data Analysis in Particle Physics, Springer, 2017; 4. T. Eadie, D. Drijard, F. E. James, M. Roos i B. Sadoulet, Metody statystyczne w fizyce doświadczalnej, PWN, Warszawa, 1989; 5. F.E. James, Statistical Methods in Experimental Physics, 2nd ed., World Scientific, Singapore, 2007 (drugie wydanie książki T. Eadie i innych); 6. G. Cowan, Statistical Data Analysis, Oxford University Press, Oxford, 1998; 7. A. G. Frodesen, O. Skjeggestad i M. Tofte, Probability and Statistics in Particle Physics, Universitetsforlaget, Bergen – Oslo – Tromso, 1979; 8. R. J. Barlow, Statistics. A Guide to the Use of Statistical Methods in the Physical Sciences, J. Wiley & Sons Ltd., New York, 1989; 9. L. Lyons, Statistics for Nuclear and Particle Physicists, Cambridge University Press, 1992; 10. B. P. Roe, Probability and Statistics in Experimental Physics, Springer – Verlag, New York, 1992; 11. B. R. Martin, Statistics for Physicists, Academic Press, London and New York, 1971; 12. I. Narsky and F. Porter, Statistical Analysis Techniques in Particle Physics, Wiley-vch, 2014; 13. O. Behnke, K. Kroninger, G. Schott and T. Schorner-Sadenius, Data Analysis in High Energy Physics: A Practical Guide to Statistical Methods, Wiley-vch, 2012; 14. R. Fruehwirth i inni, Data Analysis Techniques for High-Energy Physics, Cambridge Monographs on Particle Physics, Nuclear Physics and Cosmology, 2nd ed., 2000; 15. Particle Data Group: Review of particle physics: reviews, tables, and plots - Mathematical tools [wolny dostęp: http://pdg.web.cern.ch/pdg/pdg.html] |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: Student zna podstawowe metody statystycznej analizy danych Student rozumie warunki, w jakich te metody można stosować Umiejętności Student potrafi rozpoznać problem analizy danych w terminach statystyki matematycznej Student umie zastosować podstawowe metody analizy danych w prostych przypadkach Student potrafi zinterpretować wyniki takiej analizy Postawy Student docenia wagę dogłębnego i wszechstronnego zrozumienia problemu przy wyciąganiu wniosków i podejmowaniu decyzji |
Metody i kryteria oceniania: |
Zasady zaliczenia: w oparciu o jedno kolokwium w trakcie semestru i końcowy egzamin pisemny. Osoba, która zdobędzie w sumie z obu (z równą wagą) minimum 50% punktów, zalicza przedmiot na ocenę dostateczną. Zaliczenie w sesji poprawkowej będzie odbywało się na mocy jedynie niezależnego egzaminu pisemnego, z którego niezbędne będzie uzyskanie 50% punktów. W obu sesjach oceny bedą wystawiane wg. algorytmu: 50% ≤ p < 60%: ocena 3 (dst), 60% ≤ p < 70%: ocena 3,5 (dst+), 70% ≤ p < 80%: ocena 4 (db), 80% ≤ p < 90%: ocena 4,5 (db+), 90% ≤ p ≤ 100%: ocena 5 (bdb), gdzie p oznacza procent zdobytych punktów. Zarówno na kolokwium jak i egzaminie można korzystac z wszelkich własnych materiałów pomocniczych w formie notatek i książek. |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.