Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	1101-492-08
Kod Erasmus / ISCED:	13.504 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Metody eksperymentalne w fizyce wysokich energii
Jednostka:	Wydział Fizyki
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Skrócony opis:	Wykład ma przedstawić i przybliżyć podstawowe metody badawcze współcześnie stosowane w akceleratorowych i nieakceleratorowych eksperymentach fizyki cząstek i oddziaływań fundamentalnych.
Pełny opis:	Celem wykładu jest zaznajomienie słuchaczy ze współczesnymi metodami badawczymi doświadczalnej fizyki wysokich energii. Omówione zostaną zarówno teoretyczne podstawy i podstawowe procesy wykorzystywane w różnych technikach pomiarowych jak i praktyczne aspekty przygotowywania i działania eksperymentu. Choć punktem wyjścia będzie omówienie różnych metod detekcji cząstek, program wykładu obejmuje także inne teoretyczne i praktyczne problemy, z którymi spotykamy się na codzień w eksperymentach fizyki wysokich energii. Program wykładu będzie obejmował między innymi następujące zagadnienia: 1. oddziaływanie cząstek z materią, podstawowe metody detekcji, 2. współczesne układy detekcyjne fizyki cząstek, 3. detektory uniwersalne dla eksperymentów przy kolajderach, 4. problem redukcji tła, układy wyzwalania zbierania danych, 5. systemy zbierania, rekonstrukcji i analizy danych, 6. metody Monte Carlo, ich rola w projektowaniu eksperymentów i analizie danych, 7. podstawy analizy fizycznej zebranych danych, 8. wyznaczanie ograniczeń na parametry modeli. Opis sporządził Aleksander Filip Żarnecki, październik 2008.
Literatura:	1. D.H. Perkins, Wstęp do fizyki wysokich energii, PWN, 2004. 2. W.R. Leo, Techniques for nuclear and particle physics experiments: a how-to approach, Wyd. Springer, Berlin 1992. 3. Data analysis techniques for high-energy physics, ed. M. Regler and R. Frühwirth, Cambridge Univ. Press, 2000. 4. Materiały zamieszczane na stronie wykładu.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki.